Voelen en beleven in de woonwereld

Het ene oog ziet, het andere voelt”, moet de schilder Paul Klee eens gezegd hebben. Het oog dat slechts ziet, is uit de tijd. Voelen en beleven is de hype in de woonwereld. Als antwoord op het hectische leven en de steeds dreigender buitenwereld zijn interieurs sober, doen ronde vormen het goed en mogen de hoogpolige tapijten de kamer weer in.

In ”Wonen met gevoel” probeert Ilse Crawford, redactrice van Elle Decoration, de lezers duidelijk te maken hoe dit in zijn werk gaat. Haar filosofische beschouwing over het ideale wonen (dat verdacht veel lijkt op een herleving van de jaren zeventig), gaat gepaard met een opgeheven vuist tegen het christendom en zij illustreert haar betoog met een citaat als: „Alle aangename gevoelens werden vervloekt, alle harmonie van smaak en geur, geluid, zicht en gevoel. Om in de hemel te komen, moet je aan alles weerstand bieden.” De lezer is gewaarschuwd.

Stijl zonder inhoud
Dat na de Industriële Revolutie het zwaartepunt vooral op functionaliteit en schoonheid heeft gelegen, mag waar zijn. Dat wij daardoor veel stijl zonder inhoud verwierven, ook. Maar het slecht onderbouwde betoog van Crawford in twijfelachtig Nederlands nodigt niet uit tot diepzinnig denken. „Mooie huizen ruiken maar al te vaak naar vrijwel niets – of anders naar luchtverfrisser, chemische reiniging, ontsmettingsmiddel en een echtscheiding in plaats van frisse lucht, schoon wasgoed, lekker eten, bloemen en huisdieren” (pag. 16). „Ga gerust eens langs bij een architect. Ze zijn even duur als elke andere vakman” (pag. 72). Het schitterend vormgegeven boek kan slecht vertaald zijn, maar bevat aldus een sensuele brij van slechtgeformuleerde zinnen waarin opvattingen, citaten, tips en wetenswaardigheden met elkaar vechten om voorrang. Crawford meent ook dat de mensheid al 3 miljoen jaar rondloopt en geeft tips in de sfeer van: „Eet eens een keer met je vingers” of „Ga eens buiten in bad.”