Recensie door G. Wolvers - 13 januari 1999

Tilburg als schaakstad

Waarom zou een school een schaaktoernooi sponsoren? Antwoord: Met schaken leer je analyseren, concentreren, presteren, redeneren en vooral logisch denken. Dát is de reden waarom de Fontys Hogescholen hun naam verbinden aan een toernooi. Daarmee houdt de hbo-instelling de naam van Tilburg als schaakstad hoog. Voorheen waren daar immers de Interpolis-schaaktoernooien.

Ruim twee jaar geleden startte het eerste Fontys-toernooi. Het was een duel waarin elf jonge grootmeesters het opnamen tegen de gevestigde reputatie van FIDE-wereldkampioen Anatoli Karpov. Die kwam er niet aan te pas. Al in de eerste ronde ging hij onderuit tegen de toen 20-jarige Hongaar Almasi. Hij eindigde in de middenmoot. De winst ging uiteindelijk naar de Wit-Rus Boris Gelfand en de Nederlander Jeroen Piket, die in de laatste ronde landgenoot en plaatselijke lieveling Loek van Wely aftroefde.

Het is een gewoonte de gespeelde partijen te bundelen in een toernooiboek. Dat gebeurde ook nu. Een à twee winstpartijen worden geanalyseerd door de winnaars. Het geheel is aaneengesmeed door de plezierige intro's van Dirk Jan ten Geuzendam, bekend van onder meer de schaakrubriek in Vrij Nederland.

Opmerkelijk dat hij bij ronde 3 refereert aan de verstoorde zondagsrust. Loek van Wely verstoorde die door een overwinning op Almasi. Alsof de zondagsrust al niet werd verstoord door de remises! Het spelen op zondag barricadeert eventuele zondagsrustminnende talenten door te breken.

Overigens is het de vraag wat een toernooiboek toevoegt aan de al bestaande literatuur in de schaakwereld. De uitgever zelf, Interchess (van New in Chess), maakt veel partijen beschikbaar via databases en cd-roms, de digitale weg dus. Alleen fanatieke schakers die de analyses willen naspelen, zullen veertig gulden willen uitgeven voor een –overigens fraai uitgevoerd– verslag van een van de vele toernooien in de wereld.