Tuinen kijken

Het dunne boekje ”Stylinghoekjes in de tuin” van Olga Dol doet mij denken aan de eenpersoonstoetjes die je in de supermarkt kunt kopen. Ze zijn lekker en luchtig, maar piepklein en voor bijna dezelfde prijs heb je een groot pak pap waarvan het hele gezin mee kan eten.

De achterflap belooft dat je in dit boekje „volop ideeën vindt om nieuwe hoekjes te creëren met materialen die je al hebt of in de tuincentra te koop zijn”. Het voorwoord doet er nog een schepje bovenop en kondigt aan dat de basisprincipes van styling in je tuin je worden uitgelegd.

In werkelijkheid beschrijft dit boek gewoon een paar willekeurige tuinen in Nederland. De „basisprincipes” blijken niet veel meer dan open deuren te zijn zoals: Bij stylen moet je zo veel mogelijk groeperen. Dat geeft rust in het geheel en versterkt het beeld dat aandacht verdient. Of: Leilinden zijn niet alleen mooi, maar werden vanouds ook als functioneel, namelijk als zonwering, gezien.

Dat je een oude trap kunt gebruiken om er planten in potten op te zetten, kan heel Nederland inmiddels om zich heen zien, en wat je verder allemaal aan oud email als decoratie in de tuin kunt deponeren ook. ”Stylinghoekjes in de tuin” biedt niets meer dan een gemiddeld tuinblad en veel minder dan een doorsnee degelijk tuinboek. Je zou je nog kunnen voorstellen dat je een omvangrijk (en dus prijzig) tuinboek niet zomaar aan een liefhebber cadeau doet en een kleine uitgave wellicht wel, maar in dat geval is bijna 25 gulden toch best veel gevraagd.