Ook het zelf maken van gemarmerd papier komt aan de orde

Handboek voor boekbinders

Het ”Handboek boekbinden, bind- en kartonneertechnieken” doet zijn titel eer aan. Met deze pennenvrucht van de Warnsvelder Henk Meijerink is er weer een echt handboek voor de Nederlandse boekbinder op de markt verschenen. En dat werd tijd, want het vorige handboek is nog maar sporadisch verkrijgbaar en dan ook nog voor een prijs van meer dan honderd gulden.

In zestien hoofdstukken zet Meijerink uiteen wat boekbinden allemaal inhoudt. Echt veel mensen die het vak beroepsmatig uitoefenen zijn er niet meer in Nederland. Het boek zal dus zijn weg moeten vinden naar de amateur-boekbinders, en die zijn er bijzonder veel. Naar schatting zouden maar liefst 1500 tot 2000 mensen handboekbinden als hobby hebben.

In het eerste hoofdstuk van het boek wordt een overzicht gegeven van allerhande materialen en gereedschappen die je als handboekbinder gebruiken kunt of nodig hebt. De auteur staat uitgebreid stil bij de basismaterialen papier, boekbinderslinnen, garen en leer. In het volgende hoofdstuk –over kartonnage– passeren tal van dozen, schrijfmappen en boekfoedraals de revue. Met behulp van duidelijke werktekeningen laat Meijerink zien hoe je zelf een doos of een map kunt maken. Het geheel is verlucht met mooie kleurenfoto's van enkele werkstukken. Dat het onderwerp kartonnage in dit boek voorkomt, is niet zo verwonderlijk. Al decennialang is kartonnage een wezenlijk onderdeel van de opleiding tot handboekbinder.

Bandsoorten
Het grootste deel van het handboek is gewijd aan de diverse boekbindtechnieken en bandsoorten. In zes hoofdstukken gaat Meijerink uitgebreid in op hoe je de bandzetter (hier worden vaak tijdschriften en kranten in ingebonden), het fotoalbum, de Duitse band en de Franse bindwijze maakt.

Hierbij gaat de auteur als het ware steeds een stapje verder als het om de moeilijkheidsgraad gaat. Aan dit deel gaat een hoofdstuk vooraf waarin beschreven staat hoe je de bladzijden en de boekband kunt repareren. Wijselijk gaat Meijerink hier niet te diep op in, omdat het repareren c.q. restaureren van boeken een vak apart is, dat specifieke kennis van boekbandhistorie, chemie, materialenleer enzovoort vereist.

Opbouw
Voordat je een mooie boekband kunt maken, zullen eerst de pagina's aan elkaar genaaid moeten worden. Hoofdstuk zeven gaat hierop in. In het daaropvolgende hoofdstuk wordt het een en ander verteld over het lijmen van de boekrug en de verdere opbouw van een boek.

De Warnsveldse boekbinder besluit zijn boek met een hoofdstuk over zelf gemarmerd papier maken. Je kunt duidelijk proeven dat Meijerink zelf een fervent papiermarmeraar is. Ook komt nog aan de orde hoe je met bladgoud of goudfolie titels op de boeken drukt.

Kortom, het ”Handboek boekbinden, bind- en kartonneertechnieken” is een goed boek, dat zeker de grondslag kan zijn van vele uurtjes boekbindplezier. Het kan ook uitstekend dienen als naslagwerk voor zowel de beginnende alsook de gevorderde handboekbinder. De prijs-kwaliteitverhouding is heel goed. Achter in het boek staan enkele advertenties van bedrijven waar de amateur-boekbinder z'n materiaal kan kopen.