Ter nagedachtenis aan
Speciale Eenheden

Een Duitse luchtaanval op Londen zet het leven van het Frans-Britse meisje Katharine de Montval geheel op z'n kop.

Het is 1940. Haar moeder raakt door de aanval zo zwaar gewond dat ze aan de gevolgen overlijdt. Een oudtante is het enige familielid dat ze nog overhoudt. Of haar vader –die haar moeder in de steek heeft gelaten– nog leeft, weet ze niet.

Min of meer per ongeluk raakt Katharine actief betrokken bij het geallieerde verzet tegen Duitsland. Ze wordt ingeschakeld bij een speciale dienst die erop gericht is om agenten in bezet gebied te laten infiltreren. Het is de bedoeling dat ze zelf als agent zal worden gedropt. Uiteindelijk gaat dat niet door, ook al heeft ze haar opleiding met succes doorlopen. Ze wordt ingeschakeld bij de training van toekomstige agenten.

Wie wel een paar keer als agent gedropt wordt, is Ashley, de man die Katharine met de Speciale Eenheden in contact heeft gebracht. Na verloop van een paar jaar en twee ontmoetingen trouwen ze met elkaar. Al snel moet Katharine een groot verdriet onder ogen zien, waar we hier verder maar niet op in zullen gaan. De titel van het boek verwijst naar het geestelijke proces dat Katharine vervolgens doormaakt. Op de laatste bladzijde van het boek beaamt ze de woorden van haar schoonvader: „Alles heeft Hij voortreffelijk gemaakt op Zijn tijd.”

Het reilen en zeilen van de Speciale Eenheden speelt in ”Waar de hoop leeft” een grote rol. Noreen Riols, de auteur, draagt de roman dan ook op aan de nagedachtenis van de Speciale Eenheden, „die hun leven gaven om onze vrijheid te bewaren.”

Erg sterk of spannend vind ik het boek overigens niet. Dat komt onder andere door de vaak overvolle zinnen. „Ongewild kwam een felle gepijnigde kreet omhoog in haar keel en brak door haar op elkaar geperste lippen. Ze stormde naar voren, haar ogen wijdopen van angst.” Dat wezenlijke dingen als het overlijden van Katharines moeder en de verdwijning van haar vader in het verloop van het verhaal nauwelijks een rol spelen, maakt de hoofdpersonen nogal oppervlakkig.