Geschilderd strandleven

Albert-Jan Cool schuimde met potlood en penseel de kust af, van het noordelijke puntje Schiermonnikoog tot het Belgische De Panne. Het bruisende strandleven werd door Cool, grafisch vormgever en illustrator en bovendien auteur van verschillende boeken, vastgelegd.

Dat Cool kan schilderen, staat buiten kijf. Geen enkel ingewikkeld onderwerp of perspectivisch probleem ging hij uit de weg. Hij verstrekt de lezer tussen de tekeningen door een grote hoeveelheid informatie over reddingsbrigades, deltawerken, vuurtorens, badgasten en klederdrachten.

Bij het openslaan van ”De Kust” rijst onmiddellijk de vraag of de opvolger van Rien Poortvliet de tijd rijp heeft geacht voor het laten verschijnen van een fullcolour uitgave. De vergelijking met Poortvliets werk dringt zich onvermijdelijk op omdat lay-out en opzet van het boek daaraan vrijwel identiek zijn: handgeschreven teksten bij aquarellen over een onderwerp dat moeiteloos past tussen Riens ”Te hooi en te gras”, ”Braaf” of ”Van de hak op de tak”.

Dat maakt het voor Cool niet gemakkelijk. Kwaliteit bezit hij in ruime mate, maar bij het kijken en lezen mis je meteen de speelse humor waarmee Poortvliet zijn duizenden versloeg. Hier en daar doet Cool wel een poging, maar die sneeuwt snel onder in de gestage stroom van informatie die op den duur wat slaapverwekkend is.

Als Cool schrijft dat het hij zo geniet van de steeds grotere „vrijheid” op de stranden, waarbij langs de hele kust topless zonnen al mogelijk is, zal het niet verbazen dat hij gemeend heeft dit rijkelijk te moeten illustreren. Daarmee sluit hij meteen een grote groep lezers en vooral kijkers uit. Diegenen namelijk, die de christelijke vrijheid in het vaandel voeren en zich juist daarom niet meer vrij voelen tussen topless.