Recensie door drs. C. D. van den Heuvel - 21 oktober 1998

Dirksland belicht

In de serie “...In vroeger tijden” verscheen een nieuw deel, dat het nostalgische verleden van Dirksland belicht. Niek van der Groef (bij velen op Goeree-Overflakkee bekend als oud-conciërge van de christelijke scholengemeenschap Prins Maurits in Middelharnis) en zijn echtgenote Riet van der Groef-van Prooijen nemen de lezer mee door het Dirksland van 1930-1960.

Hun visuele wandeling sluit in zekere zin een beetje aan op de impressies die Rien Poortvliet in “Langs het tuinpad van mijn vaderen” gaf van dit dorp in het begin van deze eeuw. Het boekje bevat zo'n negentig foto's, die niet allemaal even scherp zijn afgedrukt, met name die van voetbalvereniging DVV (blz. 31) en de foto van Hen de Leeuw (blz. 82). Helaas zijn er meer te noemen.

De kracht van het boekje ligt vooral in het tijdsbeeld dat op diverse foto's is vastgelegd. Een goed voorbeeld daarvan is de foto op blz. 50 (uit 1959), waar twee originele nozems –met vetkuif en leren jack– bij de patatgarage voor 20 cent een zak friet kopen.

Het genoemde tijdsbeeld komt vooral uit in diverse foto's over het arbeidzame leven: de melkboer met paard en wagen of bakfiets, de groenteboer met de hondenkar, de bakkersknecht met de bakfiets en het landleven, waarbij aandacht is voor de teelt en verwerking van tulpen, suikerbieten, aardappels (”de telers van Zacharias Poortvliet”, waar hebben we die naam eerder gehoord?), witlof en “juun”.

Boldoot
De lezer met oog voor detail zal ook genieten van de kiekjes van oude winkeltjes, zoals de kapper (met scheerkwast in de kast en de handverstuivers met plastic knijpbal) en de drogisterij (met reclamebord van “Boldoot Eau de Cologne”).

Veelzeggend is de foto van de Duitse soldaten voor de openbare lagere school aan de Ring. Het laat weer even zien dat die vreselijke oorlog toch ook realiteit was in de eigen leefomgeving.

De hoofdmoot wordt echter gevormd door de diverse Dirkslanders die op foto zijn gezet. De samenstellers zijn erin geslaagd om de namen van veel mensen op de foto's op te sporen. Door hun speurwerk krijgt de lezer een aardig beeld van het leven in “Klein Parijs”.