Levensbeschrijving van Friedrich Wilhelm voegt weinig toe

Duitse kroonprins als eilandgast

Niet alleen de Duitse keizer Wilhelm II vluchtte naar Nederland. Terwijl de keizer zich in Doorn bevond, was zijn zoon geïnterneerd op het eilandje Wieringen. ”De prins van Wieringen” beschrijft de levensloop van kroonprins Friedrich Wilhelm, maar een „waardevolle aanvulling op de gezamenlijke complementaire Duitse en Nederlandse geschiedenis” –zoals de achterflap beweert– is het boekje beslist niet.

Plompverloren begint de geschiedenis van kroonprins Friedrich Wilhelm midden in de Eerste Wereldoorlog. De kroonprins vlucht op 13 november 1918 naar Nederland, wordt geïnterneerd in de Wieringse pastorie, gaat er in 1923 weer vandoor richting Duitsland, steunt de nazi's om pragmatische redenen en sterft in 1951, zo luidt ongeveer het hele verhaal van Henk Pors. Een inleiding met gegevens over de geboorte van Friedrich Wilhelm, zijn schoolperiode en de wijze waarop hij officier wordt, ontbreekt.

In plaats daarvan citeert de schrijver om onbegrijpelijke redenen de Duitse dichter Hahn, laat de Eerste Wereldoorlog in vogelvlucht voorbijgaan en verwijst tot vervelens toe naar de Tweede Wereldoorlog in passages zoals: „Een van de soldaten die per trein naar het front werden vervoerd, was Adolf Hitler.”

Friedrich Wilhelms vlucht wordt kort, maar fantasierijk beschreven. Boeggolven ruisen, meeuwen krijsen en de prins komt in een huis zonder bad. In een voetnoot valt echter te lezen dat het ontbreken van een bad niet bijzonder, dus niet vermeldenswaardig, is.

Hoefijzers
Het verblijf op Wieringen beviel de prins. Schilderend, vioolspelend en hoefijzers smedend bracht hij de dag door. En dat terwijl hij toch maar liefst 23.396 mannen bij Verdun had verloren, schrijft Pors bijna verontwaardigd en volkomen zinloos.

De hoofdstukken zijn in een willekeurige volgorde neergeschreven; op het hoofdstuk over het verblijf op Wieringen volgt een hoofdstuk over de slechte band tussen vader Wilhelm II en zoonlief, gevolgd door een hoofdstukje over de vrouwen van de kroonprins. Voetnoten zijn slechts sporadisch te vinden en index en literatuuropgave ontbreken, terwijl waardeoordelen en veroordelingen van de daden van de prins in overvloed zijn te vinden. Zo „knoeit” de prins bijvoorbeeld met de nazi's en „bedelde” om een frontcommando bij Hitler.

Biefstuk met patat
Typerend voor het boekje is de opmerking over een cafetaria-eigenares, mogelijk een Wieringse nakomeling van de kroonprins: „In haar cafetaria, beroemd om haar biefstuk met patat, nam zij het altijd voor de prins op.” Als Friedrich Wilhelm die biefstuk met patat geproefd had, was hij vast niet met de nazi's gaan knoeien.