Binnenland 3 mei 1999

Van der Vlies moet bij lallende jongelui verdriet wegslikken

„SGP-premier weert ik-gerichtheid”

Van onze correspondent
SOMEREN – Al zou er een regeerakkoord komen waarin abortus vanaf de achtste week ten strengste verboden is, dan nog zou de SGP niet aan zo'n kabinet deelnemen. „Onze grenzen liggen opgesloten in de tien geboden.”

Dat zei SGP-leider Van der Vlies zaterdagavond tijdens een toerustingsconferentie van de studentenorganisatie IFES-Nederland. Er had een debat plaats over ”Idealen en maatschappelijke betrokkenheid in de postmoderne cultuur”.

Voor Van der Vlies is de ideale overheid er een die functioneert als Gods dienares. „Het is nergens zo goed toeven als in een land waar de overheid rekening houdt met wat God van de mens vraagt. Dat is goed voor zowel christenen als niet-christenen.”

De SGP'er noemde een aantal voorbeelden. „Denk eens aan geborgenheid. Ouderen voelen zich dikwijls bedreigd. Ze weten niet welk klimaat er heerst in bejaardentehuizen. Een overheid met een pro-life-standpunt straalt vertrouwen en geborgenheid uit. Een christelijke overheid kent ook een ruimhartig standpunt in de opvang van Kosovaren.”

Geen dictatuur
De SGP in de regering zou van Nederland een ander land maken, denkt Van der Vlies. „Dan zullen dingen verboden worden die nu nog mogelijk zijn. Dan zullen dingen mogelijk worden die nu verboden zijn. Er komt echter geen dictatuur. Besluiten blijven ook dan genomen worden door een parlementaire meerderheid.”

Als Van der Vlies premier zou worden, zou „de weg naar de 24-uurseconomie worden afgesloten. De ik-gerichtheid zal dan verdwijnen. Er moet een einde komen aan deze tijd van gehaastheid.”

De SGP'er wil regeringsverantwoordelijkheid niet uit de weg gaan. „In de politiek moet je compromissen sluiten. Dat geldt voor de gewone politieke besluiten, maar ook voor regeringsbesluiten. Als politicus maak je vuile handen. Voor de SGP ligt de grens daar waar besluiten rechtstreeks strijden met wat God ons gebiedt in de tien geboden. Abortus en euthanasie zullen we dan ook altijd afkeuren.

Met genetische manipulatie ligt dit al moeilijker. Daar spelen principes op het scherpst van de snede. Door een bepaalde vondst kunnen levens worden gered of kan een kwaal worden verlicht. Dat is de positieve kant, maar het kan ook negatieve gevolgen hebben”, aldus de SGP'er.

Drugs
Evangeliseren in de politiek moet voorzichtig gebeuren, stelde Van der Vlies. „De katheder is geen kansel. Bij een puur zakelijk onderwerp moet ik niet gaan preken. Als de gelegenheid er komt, mag ik die echter niet laten lopen.”

De SGP-leider gaf aan wel eens de behoefte te hebben anderen het Evangelie te verkondigen. „Afgelopen donderdag liep ik vanaf het Binnenhof naar de trein. Onderweg ontmoette ik duizenden jongeren die Koninginnenach gingen vieren. Ze zochten zo snel mogelijk naar drank, sigaretten en drugs. Toen moest ik wel een stuk verdriet wegslikken. Ik had echt de aandrang een podium op te klimmen en de mensen op te roepen tot de dienst aan de enige God.”

Priester
Een van de andere sprekers was P. van Buitenen, de bekende ambtenaar van de Europese Unie die vriendjespolitiek aan de kaak stelde, waardoor de Commissie opstapte. Voor hem was het uitbrengen van het frauderapport een gewetenszaak. „Geleidelijk groeide de overtuiging dat ik mijn bevindingen naar buiten moest brengen. Het was een strijd geworden tussen mijn geweten en het gehoorzamen van de hiërarchie. Ik heb de zaak dikwijls aanhangig gemaakt bij mijn meerderen, maar zij werd steeds genegeerd. Uiteindelijk besloot ik naar het Europees Parlement te stappen.”

Volgens Van Buitenen heeft zijn christen-zijn meegespeeld bij zijn beslissing. „Ik ben vooraf niet alleen bij mijn advocaat geweest maar ook bij mijn priester van de Anglicaanse Kerk. Ik heb hem mijn nota laten lezen. Hij begreep de materie misschien niet, maar kon wel mijn bedoelingen uit de nota lezen. Hij kon zien of de nota geschreven was door een gefrustreerde of door een loyale werknemer. Hij zag in mijn schrijven geen kwade bedoelingen en dat sterkte mij in mijn beslissing. Ik heb ook echt het gevoel dat er iets is gebeurd wat moest gebeuren.”

Volgens de EU-ambtenaar mag het verlangen naar carrière idealen nooit wegnemen. „Ik ontleen weinig status aan mijn carrière. Mijn baan verliezen zou voor mij nooit reden zijn om mijn idealen op te geven.”