Burgemeester Arnhem
wil prostitutiewet

ARNHEM – Burgemeester Scholten van Arnhem wil dat er een prostitutiewet komt. Daarin moeten alle eisen, verplichtingen en bevoegdheden voor alle soorten prostitutie landelijk worden geregeld. Scholten wil dat de aanstaande afschaffing van het bordeelverbod wordt opgeschort tot de prostitutiewet er is.

Dat heeft Scholten gisteren aan de Tweede Kamer en de ministers van justitie en volksgezondheid geschreven. Scholten vreest dat afschaffing van het bordeelverbod op dit moment leidt tot meer onzichtbare criminaliteit in de prostitutie, die dan minder goed kan worden bestreden.

Gemeenten krijgen daarvoor in het nieuwe bordeelbeleid te weinig ruimte en bovendien te weinig geld, aldus de Arnhemse burgemeester.

Arnhem is met 250 ramen de tweede prostitutiestad na Amsterdam. Verscheidene vrouwen werken in beide steden. De gemeente is sinds een aantal jaren bezig de prostitutie uit het Spijkerkwartier te verdringen. Daarvoor koopt Arnhem onder meer prostitutiepanden op. De bedrijfstak moet over enkele jaren geheel verhuizen naar een locatie op het industrieterrein.

Scholten schrijft aan de Tweede Kamer dat het gemeentelijk beleid uiterst moeizaam verloopt. „De beroepsgroep van exploitanten is zeer vindingrijk in het vinden van mazen in de wet en is bereid aanzienlijk te investeren in juridische procedures en schadeclaims. Het afschaffen van het bordeelverbod zonder landelijke wetgeving is nu niet meer dan legalisering van uit nood geboren gemeentelijk gedoogbeleid”, stelt Scholten.

De Arnhemse burgemeester vreest dat privé-huizen en escortbureaus als paddestoelen uit de grond schieten zodra bordelen een vergunning moeten hebben. Via een gemeentelijke verordening is daar niets aan te doen.

Randgemeenten
Scholten acht het zelfs mogelijk dat niet-verslaafde prostituees opduiken in de tippelzone en daar vervolgens de verslaafde tippelaarsters uit de markt drukken. „De overlast verplaatst zich vervolgens naar andere delen van de stad en randgemeenten. De kostbare investeringen dienen dan uiteindelijk alleen ter financiering van de branchevervuiling binnen de prostitutie”.

Scholten verwerpt het idee dat een vergunningenstelsel voldoende is om misstanden als vrouwenhandel te bestrijden. Gemeente, politie en Justitie hebben te weinig capaciteit om elke vergunningaanvrager door te lichten. Onderzoeken in de sekswereld duren jaren, terwijl de exploitanten een onderzoek makkelijk kunnen omzeilen door stromannen te gebruiken.