De Ruiter: onder vuur

Even gonsde de naam van oud-minister De Ruiter door het land. Hij werd dezer dagen door minister De Grave van defensie genoemd als kandidaat-leider van het zoveelste onderzoek in de affaire Srebrenica. Van meet af aan lag De Ruiter onder vuur.

De militaire vakbonden betitelden deze week de mogelijke benoeming van De Ruiter als voorzitter van een commissie om de ware gang van zaken rond het fotorolletje uit Srebrenica uit te zoeken, als „onaanvaardbaar”.

De Ruiter was als adviseur betrokken bij de opstelling van het debriefingsrapport over de gebeurtenissen in Srebrenica. Het rapport gaf volgens De Ruiter een „representatief beeld” van de gesprekken met de 460 Nederlandse blauwhelmen. Met de kritiek op dit rapport, nam ook de kritiek op De Ruiter toe.

De oud-minister van defensie en justitie kon gisteren niets anders doen dan bedanken voor de eer. Formeel omdat hij „geen tijd” heeft. De 68-jarige heeft het politieke handwerk blijkbaar nog niet verleerd.

De naam van prof. mr. J. de Ruiter blijft voor velen verbonden aan de abortuswetgeving die in het begin van de jaren tachtig werd aanvaard. De Ruiter was toen minister van justitie. Hij heeft die functie van 1977 tot 1982 bekleed; ten tijde van de drie kabinetten-Van Agt. Daarna kwam hij in het eerste kabinet-Lubbers terug als minister van defensie.

De Ruiter is een pragmatisch ingestelde CDA'er. Met zijn compromissen inzake abortus maakte hij zich in zijn eigen achterban niet populair. Zijn deskundigheid, openheid en vriendelijkheid zijn echter alom bekend en maakten dat zijn partij hem voor de politiek wilde behouden. Zijn integriteit als politicus was boven alle twijfel verheven.