Binnenland

SGP, RPF en GPV vinden kritisch memorandum niet fair

Oorlog zonder strijd, zegt Dorenbos

Door P. Chr. van Olst
DEN HAAG – „Waar blijven de Godsmannen die met betoon van geest en kracht de dingen bij de naam noemen en niet schromen om, of ze het nu horen willen of niet, steeds opnieuw op te komen voor de eer van God?” Drs. L. P. Dorenbos mist ze schrijnend. In media, kerk en politiek. „De kleine christelijke partijen faalden door een ethisch vlakke campagne”, luidt zijn evaluatie van verkiezingsjaar 1998.

De kritiek die de voorzitter van de stichting Schreeuw om Leven via een memorandum aan SGP, RPF en GPV richt is scherp. Bitter ook, een beetje. In de branding van een diep vallende samenleving en een verwordende publieke en politieke moraal staan geen overtuigende golfbrekers van godsvrucht en begeestering meer. „Waarom staat er niemand op de muur om de bazuin te blazen om de troepen te verzamelen om de aanval af te slaan? Niets daarvan. Je moet vooral netjes blijven. Je mag het niet te duidelijk zeggen. Waar blijft de tijdrede?”

Paars had een glasheldere campagne, meent Dorenbos. In zijn memorandum neemt hij het paarse beleid als illustratie op de punten waarmee hij door zijn functie dagelijks in aanraking komt: abortus, euthanasie, pornografie en de drugsproblematiek. „Ondanks schokkende VARA/NOVA/EO-documentaires worden de ongebreidelde moordpraktijken op ongeboren kinderen door minister Borst bevestigd. Elk kind heeft kans om een ongewisse dood te sterven in abortusklinieken en ziekenhuizen. Euthanasie uit het strafrecht, moord en zelfmoord in de wet. Dank u paars”.

De paarse partijen hebben begrepen dat de politiek oorlog is, meent Dorenbos. Heilige oorlog. Strijd der geesten. „Er heerst oorlog om de ziel. Demonen rukken op. Gevecht om het Haagse pluche”. Het regeerakkoord zoals het er nu ligt noemt de voorzitter van Schreeuw om Leven in een toelichting desgevraagd „brutaal en agressief”. „Paars voert getuigenispolitiek. Voor het antigoddelijk bezig zijn”.

Ingehouden
Bij de kleine christelijke partijen SGP, RPF en GPV is het besef van de strijd der geesten veel minder doorgedrongen, meent Dorenbos. „Vanwaar toch die ingehouden campagnes van klein-christelijk als al dit zedeloos en goddeloos geweld om zich heen grijpt? De boel staat toch in brand en dan moeten we heel hard “help” schreeuwen”.

Wat Dorenbos van SGP, RPF en GPV vergt, is dat zij net als de paarse fracties getuigenispolitiek voeren. „In de geest van Groen van Prinsterer, Da Costa en Kuyper. Zij voerden hun redevoeringen doorwrocht van een absoluut geloof en durfden dat te proclameren ook”.

Als de drie kleine christelijke fracties werkelijk onomwonden tegengas zouden geven tegen de geest van paars, zou dat de constructiviteit van het parlementaire debat helemaal niet in de weg staan, denkt Dorenbos. Hij krijgt dat argument vaak voorgelegd. „Je maakt mensen dan wel boos, maar je hebt dan het beste debat. Toen kardinaal Simonis onlangs beweerde dat het geweld in de samenleving alles te maken heeft met het geweld in de moederschoot, werd hij meteen uitgenodigd bij minister Borst”.

Zeepkist
RPF-fractievoorzitter Van Dijke vindt dat Dorenbos in die visie veel te weinig oog heeft voor „de gescheiden verantwoordelijkheid van een parlementariër en een actievoerder”. „Kritiek is hem van harte gegund, maar hij weet allang van ons dat wij niet kunnen en willen werken op zijn manier. Wij staan niet op een zeepkist op het Binnenhof, maar hebben het debat te voeren”.

De RPF-leider is de kritiek van Dorenbos, die al veel vaker aan de bel trok, moe. „Ik zeg er niets meer op. We hebben er vaak in gepaste vorm gehoor aan proberen te geven, maar dat is hem ontgaan of hij nam er geen genoegen mee. En verder hebben wij onze eigen visie op hoe wij politiek hebben te voeren. We hebben verschillende keren gepoogd om met Dorenbos “on speaking terms” te komen en dan komt het moment dat je moet zeggen: Sorry, maar hij is kennelijk niet te overtuigen”.

In het Nederlands Dagblad reageerde GPV-kamerlid Van Middelkoop vanmorgen ronduit geërgerd. „In een profetenmantel roept hij vanaf een hoge toren zijn kritiek”. Van Middelkoop vindt het jammer dat Dorenbos zijn energie en geld niet besteedt om aansluiting te zoeken bij de makers van beleid. In het algemeen mag de houding van de Schreeuw-om-leven-voorzitter van hem wel wat meer hebben van Paulus op de Areopagus.

Wakker schudden
SGP-leider Van der Vlies nam „met verbazing” kennis van de kritiek. „Wij menen toch in oprechtheid op onze verkiezingsbijeenkomsten de zaken bij de naam te hebben genoemd. We hebben getracht het volk wakker te schudden”. Van der Vlies erkent dat dat „niet of te weinig is gelukt”. Daarbij stelt hij wel vast dat het Dorenbos op zijn manier kennelijk ook niet lukt. „Dat verdriet ons ook”.

De SGP wil overigens wel de kritiek ter harte nemen. „Misschien moeten we onze visie nog meer, beter en ernstiger naar voren brengen”. Maar ook Van der Vlies vindt de manier waarop Dorenbos kritiseert niet helemaal fair. „Heeft hij in verkiezingstijd wel eens een campagnebijeenkomst van de SGP bezocht? Ik heb hem niet ontmoet”.