Een minicruise naar Engeland

Aan de onderkant een vrachtveerboot, van boven een kopie van de luxueuze cruiseschepen die wekenlang op de oceanen dobberen en de meest exotische oorden bezoeken. Dat is de beste typering voor de trots van Rotterdam, die vanaf vandaag wordt ingezet op de route tussen Rotterdam en Hull.

Het enorme schip telt niet minder dan 59.925 brutoregister ton en is daarmee de grootste ter wereld. De veerboot heeft twaalf dekken, is ruim 31 meter breed en 215 meter lang en biedt plaats aan 1360 passagiers. De boot heeft een speciaal ontworpen dek voor 250 auto's. Samen met drie vrachtdekken bedraagt de totale laadcapaciteit 4,5 kilometer, waarvan 1500 strekkende meter voor tweehoog geladen containers. In totaal kan de Pride ongeveer 400 vrachteenheden vervoeren.

„Een droomschip.” Zo typeert kapitein M. J. van der Vecht uit Lemmer de boot, waarmee hij voortaan –twee weken op, twee weken af– van Rotterdam naar Hull zal varen. Op de 31,5 meter brede brug ligt Rotterdam aan zijn voeten. De Cruise Terminal is niet meer te zien, op de Erasmusbrug kijk je letterlijk neer. In tien tot elf uur vaart Van der Vecht van de Beneluxhaven naar Engeland. „Heen doen we rustig aan, want dan heb je door het tijdsverschil een uurtje extra. Terug gebruik ik alle vier de motoren.” De topsnelheid van de Pride of Rotterdam bedraagt 22 mijl. Het vermogen bedraagt 50.000 pk.

De brug biedt een prachtig uitzicht over het achterdek en de sky lounge. Achter de sky lounge beschikkende passagiers over een zonnedek, net als de sky lounge voorzien van een bar. „Met het Hollandse klimaat zal het zonnedek wel niet zo veel gebruikt worden. Maar het waait hier altijd, dus is het nog goed voor de zeezieken”, lacht Van der Vecht. Hij verwacht dat er niet veel mensen zeeziek zullen worden. „Zelfs bij windkracht zeven in de Golf van Biskaje deinde het schip tijdens de proefvaarten nauwelijks.”

Kunst
Direct onder de brug, helikopterlandingsplek en sky lounge liggen de verblijven voor de bemanningsleden. Daar weer onder bevinden zich de cabines voor de passagiers, variërend van een standaardhut voor enkele honderden guldens tot een tweepersoonssuite voor pakweg 1300 gulden in het hoogseizoen. Alle ruimten zijn voorzien van eigen toilet en douche. De chauffeurs, vaste klant bij P & O, hebben hun eigen cabines, eigen restaurant en ontmoetingsruimten. Op de cruiseferry hebben alle passagiers verder de beschikking over een zelfbedieningsrestaurant, een à la carte restaurant, een casino, verschillende bars, een theater, twee bioscopen en een aantal winkels. In een cyberzone staan pc's met open internetaansluitingen. Alle ruimten in het schip zijn voorzien van kunst in de vorm van schilderijen.

Ironisch genoeg was het juist de drang om te bezuinigen die heeft geleid tot de bouw van Pride of Rotterdam. P & O North Sea Ferries zocht, mede als gevolg van het dure pond, naar een efficiëntere wijze om de groeiende stroom passagiers te vervoeren. De vier veerboten van en naar Hull worden vervangen door twee superferries. Het zusterschip van de Pride of Rotterdam, de ”Pride of Hull”, loopt over een halfjaar van stapel. Dat gebeurt eveneens op de Marghera Yard van scheepsbouwer Fincantiere in Venetië.

Hang naar luxe
„Met de Pride of Rotterdam breekt een nieuw tijdperk van reizen op de Noordzee aan”, meent algemeen directeur Van den Brandhof. Hij constateerde al langer bij de passagiers een hang naar luxe en entertainment. „Omdat deze schepen nu eenmaal 25 jaar lang mee moeten, hebben we wat vooruitgedacht. Als je hier aan boord stapt, hebt je al direct een vakantiegevoel. Je maakt als het ware een minicruise.” P & O slaat volgens hem twee vliegen in een klap, want er wordt op de routes naar Hull fors bespaard op brandstof, bemanningen en havengelden. Van den Brandhof is niet bevreesd voor concurrentie van de Eurotunnel. „Die gebruik je voor een snel zakenbezoek, een week later komt dezelfde passagier met zijn vrouw naar ons.”

De vier 'oude' veerboten van het bedrijf worden ingezet op andere lijnen tussen Rotterdam en een aantal Engelse, Ierse en Belgische havensteden. P & O North Sea Ferries beschikt over in totaal zeventien schepen op zes routes. In Nederland werken bij het (Engelse) bedrijf 1800 mensen.

De beide superferries kosten 90 miljoen pond (een slordige 320 miljoen gulden) per stuk. De Pride of Rotterdam is gefinancierd via een zogenaamde commanditaire vennootschap, waarbij particulieren geld inleggen. Van den Brandhof: „Gisteren kwam ik nog iemand tegen die zei dat hij de eigenaar was. Ik zei, dat kan niet, dat zijn wij. Het bleek een van de investeerders te zijn.”