Lange wachtlijst
voor jeugdige
ontuchtplegers

DEN HAAG – Kinderen die andere kinderen seksueel misbruiken, worden nauwelijks behandeld. Het ontbreekt in Nederland aan capaciteit en deskundigheid om jonge zedendelinquenten een passende therapie te geven ter verandering van hun gedrag.

Naast het grote tekort aan jeugdpsychiaters, speelt het feit dat veel instellingen niet bereid zijn deze probleemgevallen te helpen.

Volgens belangenvereniging TransAct weten hulpverleners zich geen raad met deze groeiende groep jonge daders. „Deze kinderen worden door heel Nederland gesleept, om vervolgens op een wachtlijst geplaatst te worden”. Dat stelde E. Smulders van TransAct gisteren in de Tweede Kamer in reactie op de nota van minister Korthals (Justitie) over seksueel geweld tegen kinderen.

Ook voor jonge slachtoffers van zedenmisdrijven is er te weinig capaciteit in de instellingen, vinden hulpverlenende instanties. Het Nederlands Instituut voor Zorg en Welzijn NIZW wijst erop dat er slechts één centrum in Nederland is dat zich bezighoudt met het diagnosticeren van misbruikte kinderen. „Daardoor worden vaak onnodige inschattingsfouten gemaakt”, zegt M. van Kinderen van het instituut.

Misbruikte kinderen staan soms langer dan een jaar op een wachtlijst. De belangenorganisatie ChildRight kent gevallen waarbij slachtoffers na jarenlang wachten zelf zich vergrepen aan anderen, en zo zelf dader zijn geworden.

Uit onderzoek blijkt dat tussen de 30 en 50 procent zijn eerste zedendelict voor zijn achttiende jaar pleegt. Volgens Smulders van TransAct is de behandeling van de jonge plegers problematisch, omdat geen van de instellingen voor jeugdzorg zijn vingers wil branden aan een behandeling. Zo was het onlangs onmogelijk om voor een 9-jarig Marokkaans jongetje een behandelplaats te vinden. Het kind vertoonde „zeer grensoverschrijdend seksueel gedrag.”

Instellingen zouden volgens haar de verplichting moeten krijgen deze kinderen te begeleiden. „De riagg moet hierin een taak krijgen, maar ook de Rutgersstichting kan een rol spelen”, meent zij.

Reprimande
Volgens seksuoloog prof. dr. J. Frenken stopt het laakbare gedrag bij het merendeel na een stevige reprimande. „Maar een kleine harde kern pleegt steeds ernstiger delicten. Daarbij geldt: hoe jonger, des te groter de psychische stoornis.” Daarom is het belangrijk om juist jonge daders te corrigeren, aldus de seksuoloog.