Een kleine wolf met melktandjes

De Volkswagen Lupo ontleent zijn naam aan het Latijn. Lupo betekent immers “wolf” en de bakermat van het immense Volkswagen-concern bevindt zich in Wolfsburg. Lupo is dus geenszins volledig uit de lucht gegrepen, maar lijkt desalniettemin wel wat heftig voor Volkswagens kleintje. Groot kun je de Lupo immers met geen mogelijkheid noemen. De wagen krijgt in het modellenprogramma een plaatsje onder de succesvolle Polo en is met een lengte van slechts 3,53 meter nog eens een krappe 20 centimeter korter dan de evenmin royaal uitgevallen Polo, die tot voor kort de status van kleinste Volkswagen genoot.

De Lupo staat echter niet alleen in deze wereld. Het karretje moet het opnemen tegen andere mini's zoals de Fiat Seicento, de Ford Ka en niet te vergeten de Seat Arosa. Seat staat sinds jaar en dag als dochter van Volkswagen bekend en het is dan ook niet verwonderlijk dat de Arosa en de Lupo een opvallend sterke gelijkenis vertonen. Volkswagen heeft echter verordonneerd dat het onderscheid niet enkel gebaseerd mocht zijn op verschillen in uitrusting en prijs maar dat het kittige tweetal eerst en vooral recht had op een eigen gezicht.

Tweeling
Dat laatste is zonder twijfel gelukt. Het staat visueel onomstotelijk vast dat de Arosa en de Lupo als tweeling van de tekentafel komen maar dat van eeneiigheid in dit verband geen sprake is. Voorsteven en dashboard staan model voor de gave des onderscheids in de ontwerpgelederen. De Lupo is daarbij onmiskenbaar als een krachtiger en uitdagender persoonlijkheid uit de koker tevoorschijn gekomen dan de Arosa. De kleine Spanjool ziet er allerminst verkeerd uit, maar mist de subtiele frivoliteit die in het ontwerp van de Lupo verankerd ligt. De Lupo lijkt daardoor meer in te spelen op de smaak en de wensen van de jeugd dan de Arosa.

Niet alleen het ontwerp spreekt in dit verband duidelijke taal, maar tevens de leverbare kleurstellingen van koetswerk en interieur. Volkswagen heeft goed begrepen dat jonge mensen ondanks een beperkt budget wel een leuke en goed uitziende auto willen kopen. Het succes van auto's als de Fiats Cinquecento Sporting en diens opvolger Seicento Sporting en de in allerlei uitbundige kleuren leverbare Ford Ka onderstreept de juistheid van deze opvatting. Volkswagen verwacht niet voor niets veel van de Lupo. Het concern denkt dit jaar nog zo'n 50.000 Lupo's aan de man te kunnen brengen. Voor volgend jaar rekent Volkswagen op een wereldwijde afzet van liefst 100.000 exemplaren.

Traag
Geduld is een schone zaak, zo mocht ik reeds op jonge leeftijd uit een schoolboek vernemen. Achter het stuur van de nieuwe Volkswagen Lupo werd ik opnieuw bepaald bij de wijsheid van die aloude woorden. De minst krachtig gemotoriseerde Lupo heeft zich immers als een ontzettend slome knaap leren kennen. De benzinegestookte 1,0 liter viercilinder achtklepper levert een maximumvermogen van 37 Kw/50 pk bij 5000 tpm en een maximumkoppel van 86 Nm tussen 3000 en 3600 tpm. Dat lijkt niet veel en dat is ook niet veel.

De Lupo weet het met deze krachtbron onder de motorkap niet verder te schoppen dan een topsnelheid van 152 km/h. De acceleratie vanuit stilstand naar 100 km/h neemt maar liefst 17,9 seconden in beslag en valt dan ook evenmin als kwiek te karakteriseren. Volkswagen maakt geen melding van gemeten tijden voor tussenacceleraties, maar u kunt gerust van mij aannemen dat de Lupo ronduit traag is. In het onrustige verkeer van de Randstad, dat gekenmerkt wordt door veel tempowisselingen, is veelvuldig schakelen dan ook noodzakelijk om de vaart in de Lupo te houden.

Vooral in hectisch snelwegverkeer lijkt de Lupo wel een scholier met leerachterstand. Keer op keer laat hij gaten vallen. De wagen mist simpelweg de spierkracht om gaatjes dicht te rijden, waardoor Jan en alleman zijn kans schoon ziet voor de Volkswagen langs te schieten, hetgeen bijzonder frustrerend is. De Lupo slurpt ook traag zijn 34 liter metende brandstoftankje leeg. Gemiddeld bracht de Lupo zijn inzittenden per liter 15,1 kilometer verder.

Voorbeeldig
De Lupo gedraagt zich op het asfalt voorbeeldig. De kleine Volkswagen stuurt behoorlijk strak en laat zich niet snel van de wijs brengen. De testwagen was voorzien van stuurbekrachtiging, maar dat behoort bij de Lupo 1.0 niet tot de standaarduitrusting. De stuurassistent werkt naar tevredenheid, al lijkt hij gemist te kunnen. Bij in ons land illegale snelheden rijdt de Lupo nog zelfverzekerd rechtuit en in bochten toont de Duitser zich controleerbaar en derhalve veilig.

Slechts de achterzijde heeft de neiging bij erg brute acties nukkig te gaan kwispelen. In het algemeen blijkt de Lupo echter simpelweg een veilig en vergevingsgezind rijdende auto te zijn. Passieve veiligheid is aanwezig in de vorm van twee standaardairbags, waarvoor Volkswagen een compliment verdient. Schakelen doet de Lupo prima, en dat is in combinatie met de minst potente krachtbron een goede zaak.

De koppeling kan daarentegen minder goed bekoren. Het pedaal voelt slapjes aan en lijkt derhalve minder robuust dan de Lupo als geheel doet vermoeden. Het dashboard van het wolfje getuigt van originaliteit. Twee grote ronde klokken gapen vanachter het driespaaks stuurwiel de bestuurder aan. Verder loopt het dashboard in licht aflopende helling naar beneden. Het geheel is bekleed met een soort zacht aanvoelend genopte kunststof en verschaft het interieur een degelijke uitstraling. Apart is ook de lichtblauwe hightech-dashboardverlichting die haar debuut in de vierde generatie Golf beleefde. Een regelrechte misser is het ontbreken van een afsluitbaar dashboardkastje. Nu slingeren zonnebrillen, cassettebandjes, rolletjes pepermunt en andere tijdens het autorijden onmisbare zaken zichtbaar heen en weer in een open bergvak.

Dik in orde
De importeur had voor deze test een Lupo Comfortline afgevaardigd, hetgeen onder meer betekent dat de stoelen voorzien zijn van een fraaie bekledingsstof waarin bovendien de felrode carrosseriekleur terugkeert. De kwaliteit van het meubilair is eveneens dik in orde. Stevig en goedgevormd ondersteunen zij lijf en leden met verve. Voorin is er voldoende ruimte voor hoofd en onderdanen.

Ook langbenigen kunnen dankzij de standaard in hoogte verstelbare bestuurdersstoel in de Lupo een behoorlijk goed onderkomen vinden. Achterin is het echter stukken minder ruim bemeten. Kinderen lijken de aangewezen bezetters van de achterbank. Voor volwassenen kan een rit achter in de Lupo niet kort genoeg duren. De bagageruimte is al evenmin ruimhartig. Onder het minieme hoedenplankje schuilt een laadruim van slechts 130 liter.

Volkswagen heeft de Lupo standaard keurig in het pak gehesen. Zo is de 22.295 gulden kostende Lupo 1.0 reeds voorzien van twee airbags, hoofdsteunen voor en achter, in kleur gespoten bumpers, getint glas, in hoogte verstelbaar stuurwiel, in hoogte verstelbare bestuurdersstoel, in gelijke delen neerklapbare achterbank en een toerenteller. Stuurbekrachtiging is pas standaard vanaf de 44 Kw/60 pk leverende Lupo 1.4 achtklepper, die vanaf 24.895 gulden in eigendom verworven kan worden. Verder levert Volkswagen de Lupo desgewenst met een 74 Kw/100 pk leverende 1,4 liter zestienklepper of een 1,7 liter direct ingespoten dieselmotor.

Kerngezond
De Lupo is behalve als Basis ook leverbaar als Trendline en Comfortline. De Lupo Trendline kenmerkt zich door een sportieve interieurbekleding, terwijl de inzittenden van een Lupo Comfortline hun billen in een wat gedistingeerder beklede zetel kunnen laten zakken. Beide uitvoeringen omvatten verder hoogteverstelling van de passagiersstoel en een zogenaamd “easy entry”-systeem. De meerprijs voor Trendline is 650 gulden, terwijl voor Comfortline 815 gulden extra moet worden afgerekend.

De kakelverse Volkswagen Lupo is zonder twijfel een welkome aanwinst in het segment der mini's. De wagen steekt niet alleen goed in elkaar, maar blijkt bovendien een kerngezond weggedrag te vertonen. De Lupo pakt bovendien punten met een stel prima zittende voorstoelen en de twee tot de standaarduitrusting behorende airbags. “Last but not least” kan originaliteit de Lupo niet ontzegd worden. De keerzijde van de medaille vormen echter de behoorlijk stevige prijzen die Volkswagen voor zijn kleintje verlangt. Veel concurrenten leveren voor dezelfde hoeveelheid munten een wagen uit een hoger segment. Vooral het probleem van de beperkte hoeveelheid bagageruimte lijkt daarmee perfect te ondervangen. Een en ander neemt echter niet weg dat de Lupo zonder twijfel een zonnige toekomst tegemoet gaat. Vergeet echter de minst krachtige Lupo en bestel minimaal een Lupo met 1,4 liter motor onder de kap. Die heeft tenminste een paar kiezen uit de kaken steken. De Lupo 1.0 daarentegen is simpelweg te veel een wolfje met melktandjes.

Motor
Cilinderinhoud: 997 cc; maximum vermogen: 37 kW/50 pk bij 5000 tpm; maximumkoppel: 86 Nm tussen 3000 en 3600 Nm; acceleratie 0-100 km/h: 17,9 seconden; topsnelheid: 152 km/h.

Maten
lengte: 3527 mm; breedte: 1639 mm; hoogte: 1460 mm; wielbasis: 2323 mm; banden: 155/70 R 13; gewicht: 877 kilogram (motorrijtuigenbelasting: ƒ 127 per kwartaal); inhoud bagageruimte: 130 liter; brandstoftank: 55 liter.

Prijs
Volkswagen Lupo 1.0
ƒ 22.295

Positief
+ afwerking
+ weggedrag
+ stoelen
+ twee airbags bij standaarduitrusting

Minpunten
- prijs
- prestaties
- bagageruimte
- geen dashboardkastje.  

Alternatieven
Ford Ka 1.3:
ƒ 21.995

Seat Arosa 1.0:
ƒ 19.995

Fiat Seicento Sporting:
ƒ 20.950