Test: Nissan Primera 2.0 SE Estate en Volvo V40 2.0
Zweed moet buigen
voor doorsnee AziaatDoor Arno Witvliet
De mooiste studentes van de Rotterdamse Erasmus Universiteit kunnen zich immer verheugen in een meer dan oppervlakkige belangstelling van hun mannelijke lotgenoten. De nadruk op hun vrouwelijke charmes leidt meer dan eens tot een misplaatste vorm van zelfbewustzijn. De mooiste karakters zijn derhalve meestentijds niet als zodanig herkenbaar. Jammer. Voor een bestendige relatie zijn een knap gezicht en een goed gevormd lichaam immers geen vereisten. Voor auto's gaat dit verhaal ook op. Het haantjesgedrag van het mannelijke deel der Rotterdamse studentenpopulatie vertoont opvallend veel overeenkomsten met de bejegening van de Nissan Primera en de Volvo's S40 en V40 door autorijdend Nederland. Bij de aankoop van een vers blik op wielen toont de gemiddelde vaderlander zich immers stukken minder nuchter dan onze internationale reputatie doet vermoeden. Hoe anders kan immers het enorme succes van Volvo's 40-serie verklaard worden tegenover de matige populariteit van Nissan Primera? Cijfers liegen immers niet. In de periode van 1 augustus 1997 tot en met 30 juli 1998 werden er in ons land maar liefst 11.221 Volvo's S40 en V40 aan de man gebracht, terwijl Nissan met 5180 Primera's nog niet eens de helft van dat aantal wist te slijten. De vergelijking is overigens niet helemaal correct. Nissan levert de Primera Estate pas sinds een paar maanden en diende het grootste deel van de registratieperiode met enkel de Primera Sedan naar de gunsten van de consument te dingen. Desondanks is het verschil in verkochte aantallen opvallend. Want waarom worden er zo veel meer Volvo's S40 en V40 op de weg gezet dan Nissan Primera's? Status
Het zou te gemakkelijk zijn om het succes van de 40-serie te verklaren als resultaat van de marketinginspanningen van Volvo. De oorzaak dient naar mijn overtuiging gezocht te worden in zowel de afkomst als de uiterlijke aantrekkingskracht van de Volvo's S40 en V40. Volvo staat immers als een “premium brand”, een klassenproduct, bekend. Enkel en alleen het bezit van een Volvo verschaft de eigenaar al een zekere dosis aanzien. Het gros van de mensheid toont zich onverwacht gevoelig voor status wanneer de financiële mogelijkheden zich voordoen om een en ander te realiseren. Bovendien is zowel de S40 als de V40 simpelweg een fraai geboetseerde automobiel. Zeker de hier ten tonele gevoerde stationwagen V40 kan rekenen op de warme belangstelling van de autominnende consument. Hoe anders staan de zaken er bij Nissan voor. De Primera oogt als een doorsnee Aziaat. De wagen ontbeert in het oog springende kwaliteiten als schoonheid of originaliteit. Het maakt de Primera tot een introverte persoonlijkheid en daarmee tot een auto die ontdekt moet worden. Een proefrit werkt in dergelijke gevallen meestentijds verhelderend. Helaas komt de wagen te weinig voor op de Nederlandse boodschappenlijstjes, anders hadden er wel meer Primera's rondgereden. Verfijnde krachtbron
Motorisch gezien is zowel Volvo als Nissan in dit duel opvallend eensgezind. Onder de motorkappen huizen moderne viercilinder zestienklepsmachines met een inhoud van 2,0 liter. De maximumvermogens ontlopen elkaar nauwelijks. Nissan maakt voor de Primera melding van 96 kW/130 pk bij 5600 tpm. Volvo doet daar een schepje bovenop en acht de krachtbron in de V40 goed voor 103 kW/140 pk bij 6000 tpm. Bij het vaststellen van het maximumkoppel verschillen de fabrikanten in grootte identiek van mening. Nissan komt uit op een maximum aan trekkracht van 173 Nm bij 4800 tpm, terwijl Volvo met 183 Nm bij 4500 tpm wat hoger in de boom zit. De prestaties brengen al evenmin opzienbarende verschillen aan het licht. De Primera Estate speert in 9,6 seconden vanuit stilstand naar 100 km/h en gaat desgewenst door tot zijn topsnelheid van 200 km/h, hetgeen natuurlijk een alleszins verdienstelijk resultaat is. Volvo is eentiende seconde langzamer tijdens de sprint vanuit stilstand naar 100 km/h, maar bereikt pas bij 205 km/h de top. Het tweetal is motorisch gezien dan ook uitstekend aan elkaar gewaagd. Desondanks zijn er verschillen. In de praktijk geniet de Japanse machine de voorkeur. De zestienklepper in de Nissan is niet alleen stiller, maar draait tegelijkertijd net even gecultiveerder zijn rondjes. Niet dat de Volvo nu meteen als een kabaalbak gekenschetst dient te worden, maar op het onderdeel verfijning van de aandrijfbron moet Volvo in Nissan de meerdere erkennen. Bovendien springt de Japanner behoedzamer en dus sympathieker om met dure liters brandstof. Gemiddeld verstookte de Primera 1 liter per 10,8 verreden kilometers, terwijl de V40 elke 10,1 kilometer een litertje wegklokte. Overigens dient het relatief stevige testgemiddelde beschouwd te worden in het licht van de zonnige start van de maand augustus. Een volop functionerende airconditioning eist nu eenmaal zijn tol. Overhelneiging
Op de weg neemt de Nissan Primera opnieuw de koppositie in. Ondanks zijn nietszeggend gestileerde koetswerk ontpopt de Primera Estate zich als een smaakmaker van formaat. De Japanner stuurt messcherp en met veel gevoel. Bovendien staat de Nissan op een onderstel dat er zijn mag. De auto loopt superstrak rechtuit en is op een bochtig traject bijna niet van de weg te branden. Een en ander is natuurlijk ook niet bepaald de bedoeling, maar geeft wel aan hoe goed en betrouwbaar de Primera is. Wie op de limiet rijdt, krijgt uiteindelijk te maken met een vleugje overstuur. De Volvo is evenmin een saaie rakker. De V40 voelt prettig aan en laat zich als een betrouwbare reisgenoot kennen. De Volvo is wat minder stevig geveerd dan de Nissan, maar zet daar in bochten tegelijkertijd een wat minder goed onderdrukte overhelneiging tegenover. Overigens zou Volvo naar mijn smaak achter wel een paar steviger dempers mogen monteren. Verder stuurt de V40 minder jofel dan de Primera. De wielen reageren weliswaar mooi direct op via het stuurwiel verstrekte commando's, maar de besturing voelt op hogere snelheden een tikkeltje vaag aan. Verder hebben de Japanners beter gestudeerd op de handgeschakelde vijfversnellingsbak. De pook van de Nissan laat zich strakker van verzet wisselen dan de pook van de Volvo, die zich wat gevoelloos laat bedienen. Passagiersairbag
Remmen doet het tweetal uit de kunst. Bovendien zijn ze beide standaard voorzien van abs, hetgeen de veiligheid onmiskenbaar ten goede komt. Nissan en Volvo hebben sowieso veel werk gemaakt van zowel actieve als passieve veiligheid. Het tweetal is dan ook standaard voorzien van een bestuurdersairbag en sidebags. Nissan stuurt de Primera bovendien standaard met een passagiersairbag de weg op. Volvo laat zijn klanten helaas 750 piek voor deze voorziening uitgeven. Een kinderzitje mag uit veiligheidsoverwegingen niet op de voorstoel geplaatst worden wanneer de auto voorzien is van een passagiersairbag. Volvo gunt zijn geachte cliëntèle derhalve de vrijheid om wel of niet voor deze optie te kiezen. Dat argument zou echter aan kracht winnen wanneer deze keuze gevrijwaard bleef van een financiële consequentie ter grootte van 750 piek. Imitatiehout
Het binnenste van beide mobielen verschilt net als de buitenzijde aanzienlijk. Het interieur van de Primera is een logische voortzetting van het koetswerk. Soberheid en doelmatigheid vormen de kerneigenschappen. Een en ander wil zeggen dat het een grauw en weinig inspirerende kunststoffen dashboard betreft, dat evenwel prima in elkaar steekt en zich eenvoudig laat bedienen. Imitatiehouten dashboarddecoratie poogt het geheel enige grandeur te verschaffen. Het spreekt voor zich dat fleurige bekledingsstoffen in een dergelijke omgeving detoneren. Nissan volstaat dan ook met bijpassende grijze bekleding, die over een stel uitstekend zittende meubelen is getrokken. De voorstoelen zijn prima vormgegeven en bieden dan ook ruim voldoende ondersteuning. Verder zijn de verstelmogelijkheden dik in orde. Zowel de hoogte als de hoek is te verstellen en in combinatie met een in hoogte verstelbaar stuurwiel levert dat een prima zitpositie op. Dat het nog beter kan, bewijst Volvo in de V40. Stevige en perfect vormgegeven zetels vormen een weldaad voor lijf en leden. Zo'n Volvo benadrukt overtuigend het belang van goede stoelen. Ook de verstelmogelijkheden zijn legio. Net als in de Nissan is de stoel zowel in hoogte als hoek te verstellen en ook het stuurwiel is in hoogte verstelbaar. Niet alleen de stoelen van de V40 kunnen hoger aangeslagen worden, Volvo heeft bovendien beter nagedacht over het interieur. Het geheel steekt net als in de Primera deugdelijk in elkaar en laat zich overzichtelijk bedienen, maar ademt veel meer sfeer uit dan het binnenste van de Nissan. Ook Volvo heeft, tegen meerprijs weliswaar, zijn toevlucht genomen tot de montage van nephouten sierstrips op het dashboard. De keuze van bekledingsstoffen en de vormgeving van het interieur getuigen echter van aanzienlijk meer smaak dan aan Japanse zijde. Ruimte
Stationwagens worden natuurlijk eerst en vooral aangeschaft vanwege hun beladingsmogelijkheden. Vooral gezinnen met kinderen en kampeerliefhebbers behoren tot de dankbare kopersgroep. Wat het aanbod aan ruimte betreft maakt de Japanner gehakt van de in Nederland geproduceerde Zweed. De Primera biedt zowel voor- als achterin meer bewegingsvrijheid voor hoofd en benen. Onder het afdekzeil in de bagageruimte gaapt een ruimte met een beladingsvolume van 430 liter, dat desgewenst uitgebreid kan worden tot 1650 liter. De V40 is niet alleen minder royaal voor zijn inzittenden, maar ook voor hun bagage. Onder het afdekzeil is er plaats voor 413 liter en de laadruimte kan uitgebreid worden tot maximaal 1421 liter. Verder is de Primera Estate standaard voorzien van roofrails. Volvo levert deze dakstangen tegen een meerprijs van 850 gulden. Het gros stationwagons ziet er met roofrails aanzienlijk beter uit dan zonder, maar voor de Volvo geldt wat mij betreft eerder het tegenovergestelde. De V40 kan die dingen missen als kiespijn. Rijk uitgerust
Een beschouwing van de standaarduitrusting is wellicht het meest pijnlijke onderdeel van deze vergelijking. Voor de Volvo althans. De 52.695 gulden kostende Primera 2.0 SE Estate is als topmodel van de serie immers rijkelijk voorzien van nuttige en minder nuttige lekkernijen. In tegenstelling tot de Volvo is de Nissan onder meer uitgerust met mistlampen in de voorbumper, elektrisch verstelbare buitenspiegels, elektrisch bedienbare ramen voor en achter, airconditioning, met leer bekleed stuurwiel, armsteunen voor en achter, lichtmetalen velgen, zes speakers en nog veel meer. De Volvo V40 2.0 is met een aanschafprijs van 51.900 gulden slechts fractioneel goedkoper, maar veel minder compleet uitgevoerd dan zijn Japanse opponent. Voor zaken als lichtmetalen velgen, airconditioning en elektrische ramen rekent Volvo stevige tot zeer stevige meerprijzen. Met elkaar gecombineerd pakken sommige opties overigens wel goedkoper uit. Volvo levert namelijk in tegenstelling tot Nissan zijn modellen slechts in een uitrustingsniveau dat naar behoefte met zogenaamde lines dan wel individuele opties is uit te breiden. Standaard is de Volvo V40 net als de Nissan Primera voorzien van zaken als centrale portiervergrendeling, getint glas, verwarmde buitenspiegels, hoofdsteunen voor en achter, afdekzeil in de bagageruimte, kaartleeslampjes en de reeds aangehaalde veiligheidsvoorzieningen. Beste partner
De krachtmeting tussen de Nissan Primera 2.0 SE Estate en de Volvo V40 2.0 levert een duidelijke winnaar op. De Nissan gaat met de hoofdprijs aan de haal. In vergelijking met de Zweed stuurt de Japanner strakker en vertoont hij een beter weggedrag. Verder is de wagen niet alleen de grootste van het tweetal, maar steekt hij bovendien het meest compleet in de standaardspulletjes. De Volvo V40 heeft daar eerlijk gezegd helemaal niet zo bijster veel tegenover te stellen. Desondanks is de sympathieke Zweed immens populair. De consument laat een fraai uiterlijk in combinatie met een goede afkomst kennelijk zwaarder wegen dan een mooi en goed karakter. De verkoopcijfers spreken in dit verband duidelijke taal. Ware schoonheid zit vanbinnen. Althans, dat wordt de samenleving meer dan eens voorgehouden door mensen die het kunnen weten. Ze hebben gelijk, maar krijgen dat op dit punt vrijwel nooit. De praktijk toont immers een tegengesteld beeld. Net als het gros van de Rotterdamse studenten laten de meeste autokopers zich leiden door hetgeen ze zien. Zij bestellen dan ook zonder aarzeling een Volvo. De wetenschap dat de Nissan wellicht een betere partner is, laat hen onbewogen. En de behoefte aan een nadere kennismaking ontbreekt. Liefde maakt blind. | 