RD-autotest: Toyota Avensis 1.8 Sedan Linea Sol
Enorme rust geeft
Japanner glansToyota poogt met verve zijn betrouwbare maar toch wat belegen imago een flinke opfrisser te geven. Zo gold de vorig jaar gepresenteerde Corolla voor het Japanse merk als een stilistisch waagstuk, dat Toyota's nieuwe toekomst inluidde. De opvolger van de Carina-E ziet er niet alleen aanmerkelijk jofeler uit dan zijn voorganger, maar werd tevens als Avensis gepresenteerd. plattekstToyota heeft hoge verwachtingen van de nieuwkomer. Samen met de nog verse Corolla wordt de Avensis geacht de afzet van het Japanse merk op te stuwen naar 600.000 auto's in het jaar 2000. Zo wacht de Avensis de schone taak om Toyota's marktaandeel in het Europese D-segment met 15 procent te vergroten. Dat is geen geringe opgave, zeker niet wanneer bedacht wordt dat de markt voor automobielen slechts een zeer bescheiden groei doormaakt. Toyota is desondanks van mening dat de Avensis meer dan voldoende in zijn mars heeft om de ambitieuze prognoses in realiteit om te zetten. Zo heeft de Avensis in vergelijking met zijn voorganger een prima ogende koets. Niet dat de Carina-E zo'n lelijk geboetseerde auto is, maar de Avensis weet zich toch net even beter van de grote, grijze massa te onderscheiden dan de wagen in wiens voetsporen hij treedt. Hoewel de Avensis geen bijzonder opvallende verschijning is, kenmerkt de wagen zich door een stijlvolle vormgeving. Zeker naast tegenstrevers van eigen bodem als de Nissan Primera en de Mazda 626 slaat de Avensis absoluut een goed figuur. Vrijwel iedereen vindt de Avensis dan ook best een mooie auto, zonder zich van superlatieven te bedienen. tussenkopLeanburn
Toyota levert de Avensis met een drietal moderne, benzinegestookte aandrijfbronnen. Het drietal viercilinders kenmerkt zich door twee bovenliggende nokkenassen en vier kleppen per cilinder. De cilinderinhouden lopen uiteen van 1,6 naar 2,0 liter. De beproefde Avensis wordt door de zogenaamde 1,8 liter Leanburn-krachtbron aangespoord. Deze onderscheidt zich van de andere twee leverbare motoren door een afwijkend motormanagementsysteem. De Leanburn-techniek zorgt ervoor dat, afhankelijk van het beroep op het motorvermogen, een arm benzinemengsel tot verbranding gebracht wordt, waardoor een gunstig brandstofverbruik gerealiseerd kan worden. Leanburn werkt overigens alleen in de vierde en vijfde versnelling en enkel bij snelheden hoger dan 90 km/h. Ondanks de toepassing van dit onmiskenbaar fraaie stukje techniek, verstookte de testauto gemiddeld een liter per 12,2 kilometers. Dat kan als een keurige consumptie beschouwd worden, maar de kwalificatie opzienbarend is niet aan de orde. De toepassing van Leanburn wekte hogere verwachtingen. Desondanks is de 1,8 liter viercilinder een fijne en beschaafde krachtbron. De zestienklepper levert een maximumvermogen van 81 kW/110 pk bij 5600 tpm en een maximumkoppel van 155 Nm bij 2800 tpm. De 1180 kilogram wegende Avensis is volgens zijn makers in staat om in 11,0 seconden vanuit stilstand naar 100 km/h te sprinten en vervolgens door te stoten naar zijn topsnelheid van 195 km/h. Effectief gedempt
De Avensis verkrijgt vooral glans door de enorme rust waarmee de krachtbron zijn rondjes draait. Door de tamelijk lange overbrengingsverhoudingen van de transmissie maakt de Avensis bij kruissnelheden relatief weinig toeren. Daarmee is hij een genot voor het trommelvlies. Slechts bij voluit accelereren laat de Leanburn-motor van zich horen. De Avensis is sowieso een weldadig stille auto, want ook notoire stoorzenders als windgeruis en rolgeluiden zijn uiterst effectief gedempt. Het weggedrag van de Toyota Avensis laat geen misverstanden bestaan omtrent diens positionering. De auto is eerst en vooral bedoeld als comfortabele afstandenoverbrugger. De auto is niet alleen mooi stil, maar is tevens comfortabel geveerd. Het onderstel is zeker niet slap geveerd en kenmerkt zich door een goed gekozen afstemming van veerpoten en dempers. Zowel korte als lange oneffenheden worden effectief verwerkt, terwijl de auto tegelijkertijd op een snel bereden bochtig traject zijn mannetje staat. Het voertuig vertoont geen noemenswaardige overhelneigingen en blijkt lang neutraal te reageren. De Avensis laat zich bovendien prettig besturen. De wagen stuurt voor het mooi weliswaar wat te indirect, maar de besturingsinstallatie voorziet in een goede dosis gevoel en informatie. Ook de versnellingsbak oogst lof, want de pook laat zich eenvoudig en met voldoende gevoel van verzet wisselen. De remmen functioneren eveneens naar behoren en zijn standaard voorzien van een antiblokkeersysteem. Bedroevend
Het is goed toeven in de Avensis. Het dashboard ziet er modern vormgegeven uit en laat zich overzichtelijk bedienen. Toyota heeft de Avensis Linea Sol wat extra cachet willen geven en heeft daartoe “woodlook”- dashboarddecoratie aangebracht. Het resultaat is echter dermate bedroevend, dat deze extra aandacht beter achterwege gelaten had kunnen worden. Het geheel oogt te weinig als hout en te veel als plastic en heeft daardoor eerder een arme dan een rijke uitstraling. Voorin staan een paar uitstekende stoelen gemonteerd, die bovendien over voldoende verstelmogelijkheden beschikken. Zo is de bestuurdersstoel in hoogte verstelbaar, waarbij enkel de achterzijde van de zitting in hoogte kan variëren. In de laagste stand levert dat een prima zitpositie op voor lange mensen, waardoor een hoekverstelling niet node gemist wordt. Ook het stuurwiel is in hoogte verstelbaar, zodat voor alle formaten een bevredigende zitpositie gevonden kan worden. Bovendien is de bestuurdersstoel voorzien van een verstelbare lendesteun. Zowel voor- als achterin is er voldoende ruimte beschikbaar voor hoofd en onderdanen. De Avensis is voorzien van een laadruim met een inhoud van 500 liter en is in dat opzicht dan ook een royale jongen. Jammergenoeg scharniert het kofferdeksel nog steeds langs gedateerde beugels, die de inhoud niet onaanzienlijke schade kunnen toebrengen. Verder is het vreemd dat de kofferdeksel van binnen niet netjes is bekleed. Opbergtas
Het uitrustingsniveau is dik voor de bakker. Toyota levert de nieuwe aanwinst in een tweetal uitvoeringen. De minst dure variant gaat onder de naam Linea Terra door het leven en is standaard onder meer voorzien van ABS, twee airbags, elektrisch bedienbare ramen voor, elektrisch bedienbare buitenspiegels, getint glas, centrale portiervergrendeling met afstandsbediening, hoofdsteunen voor en achter, toerenteller, radiovoorbereiding en een buitentemperatuurmeter. Toyota verlangt voor een Avensis Linea Sol een meerprijs van 3650 gulden en voorziet dan bovendien in zaken als metallic lak, chromen grille, mistlampen voor, verwarmde buitenspiegels in carrosseriekleur, side airbags, luxere bekleding, lederen stuurwiel en pookknop, elektrisch bedienbare ramen achter, opbergtas in de leuning van de bestuurdersstoel, grotere velgen en de gewraakte houten dashboarddecoratie. De Toyota Avensis is een wagen die zijn voorganger volledig in de schaduw doet verdwijnen. De nieuwkomer ziet er niet alleen een stuk gemotiveerder uit, maar weet zijn voorganger ook op belangrijke fronten als geluidsniveau en weggedrag te overtreffen. Toyota heeft dan ook niet voor niets hoge verwachtingen van de Avensis. De wagen debuteert echter in een segment waarin een aantal niet te versmaden concurrenten eveneens een flinke hap uit de koek wil nemen. Gevecht
De nieuweling moet het opnemen tegen toppers als de Alfa Romeo 156, Nissan Primera, Peugeot 406 en Volkswagen Passat, wagens met stuk voor stuk onderscheidende kwaliteiten. De Avensis is een bovengemiddeld goede auto, die in het keiharde gevecht om marktaandeel zonder twijfel een goede positie zal weten te bevechten. De kersverse Toyota is een comfortabele en stille wagen, die bovendien een royale hoeveelheid standaard uitrustingselementen mee torst. De wagen beschikt echter niet over voldoende munitie om de gevestigde orde het vuur na aan de schenen te leggen. De tijd zal leren of Toyota's prognoses te ambitieus zijn geweest. Vooralsnog krijgen de Japanners het voordeel van de twijfel. | 