Eenmaal terug word je een “Jezusmoslim”: je doet mee aan alle islamitische rituelen en bent in niets herkenbaar als christen. Alleen je hart is anders. Niet veel later besluit je familie je uit te huwelijken aan een verre nicht. Je kent haar amper, maar eenmaal getrouwd kun je het boven verwachting goed met haar vinden. Dat plaatst je voor een dilemma. Kun je haar over je diepste zielenroerselen vertellen?

Je durft het risico niet aan. Je kent je familie goed genoeg om te weten dat er geen genade zal zijn als dit bekend wordt. Je moet wel. Hoe kun je samenleven met de vrouw van wie je bent gaan houden terwijl je het belangrijkste verzwijgt?