Met verse Syrische soldaten, die de trage Russische opmars in Oekraïne een impuls moeten geven.

Niet minder dan 40.000 Syrische militairen zouden de komende weken naar Oekraïne worden getransporteerd om daar in naam van Rusland de wapens op te nemen. Dat bericht werd vorige week de wereld in geholpen door het Syrische Observatorium voor de Mensenrechten, en met graagte herhaald door het Oekraïense ministerie van Defensie.

Of het klopt, is de vraag. Het aantal van 40.000 Syrische huurlingen is zo hoog, dat het de defensie van Syrië ernstig zou verzwakken. Het lijdt weinig twijfel dat de rebellen in met name de Syrische regio Idlib van de mogelijkheid gebruik zouden maken om verloren terrein te heroveren bij de afwezigheid van zo’n groot deel van het Syrische leger – en daar heeft Rusland geen baat bij.

Tegelijk: als Poetin het wil, kan het. De Syrische president Assad heeft weinig te zeggen over zijn troepen. Hij kan niet anders dan zijn Russische redder carte blanche geven om alle mankracht uit Syrië te halen die Poetin nodig zegt te hebben.

Lokaas

Zeker is dat er genoeg animo bestaat. Op minstens veertien plaatsen in Syrië zijn centra geopend waar Syrische militairen kunnen tekenen voor een termijn vechten in Oekraïne. In die centra loopt het volgens bronnen storm. Dagblad The Guardian citeert een Koerdische strijder die zegt dat Syrische soldaten in Raqqa –de voormalige hoofdstad van Islamitische Staat– met dozijnen tegelijk intekenen.

Een belangrijk lokaas is het geld. Assad is, mede door de zware sancties tegen hem en zijn regime, niet in staat om zijn leger veel te betalen. Poetin zou een salaris aanbieden dat in verhouding veel hoger ligt. Een militair in Homs vertelde The Guardian dat hij 600 dollar per maand krijgt als hij in Oekraïne gaat vechten. „Dat is meer dan ik ooit in Syrië zou kunnen verdienen.”

Naar verluidt zijn het niet de minste militairen die willen tekenen. Er zou veel interesse bestaan bij de Vijfde Divisie, die door Rusland is getraind. Andere geïnteresseerden komen uit de Vierde Divisie, een elitedivisie die onder leiding staat van Maher al-Assad, de broer van de president. Het overgrote deel van de Vierde Divisie bestaat uit alevieten, de Syrische bevolkingsgroep die het nauwst verbonden is aan de clan rond de president. Hun belangrijkste doel is dan ook het beschermen van het regime – zolang ze in Syrië gestationeerd zijn, uiteraard.

Hoeveel van hen uiteindelijk echt opduiken aan het Oekraïense front, valt nog te bezien. Vorige week donderdag arriveerden er volgens Europese inlichtingendiensten zo’n 150 Syriërs in Rusland om later ingezet te worden aan het front. Een hoge Amerikaanse generaal zei zondag dat het tot nu toe om heel kleine aantallen gaat.

Twijfelachtig

Of de Syriërs zelfs met grote aantallen echt een verschil gaan maken, is bovendien twijfelachtig. Ze kennen de Russische manier van oorlogsvoering niet, zijn onbekend met het klimaat en het terrein en kennen noch de taal noch de cultuur. Ook hebben ze alleen ervaring met rebellengroepen; niet eerder vochten ze tegen een goed uitgerust leger.

Militaire experts denken dat Poetin hen voornamelijk zal inzetten op plaatsen waar hij ze makkelijk kan missen, bijvoorbeeld aan het front als kanonnenvoer om af te tasten hoe sterk de verdediging op een bepaalde locatie is.