Trump ligt niet wakker van rechtszaken
Anders dan veruit de meeste mensen tegen wie een aanklacht is ingediend, ligt Donald Trump niet echt wakker van de rechtszaken waarin hij is verwikkeld. Het heeft immers ook een voordeel als je wordt gedagvaard: je krijgt publiek aandacht.
Natuurlijk windt de oud-president zich er soms ook over op als er weer een nieuwe zaak tegen hem wordt gestart. Trump en zijn advocaten zijn ervan overtuigd dat de rechterlijke macht een heksenjacht tegen hem organiseert. „Als Trump niet was wie hij is, zou dit niet gebeuren”, zei advocaat Alina Habba vorige week.
Daarmee keerde de juriste zich tegen het besluit van de rechter in New York vorige week dat de openbaar aanklager de president, zijn zoon Donald en dochter Ivanka onder ede mag horen over de financiële praktijk van The Trump Organisation. Dit vastgoedbedrijf van de familie Trump wordt verdacht van fraude. Habba sprak over „selectieve vervolging” in een vorm die Amerika nog niet eerder heeft meegemaakt. Zij beschuldigde de rechterlijke macht van „verachtelijke minachting” van Trump.
Zo’n reactie is niet ongebruikelijk als Trump of zijn bedrijf weer een nieuwe dagvaarding of aanklacht ontvangt. Bijna onmiddellijk spreekt de oud-president dan van „ongelijke behandeling” of „klassejustitie”, een verwijt dat het OM van de hand wijst.
De soms heftige reacties van Trump of zijn medewerkers betekenen echter niet dat de president echt ondersteboven is van de aanklachten of dagvaardingen. De oud-president is inmiddels wel wat gewend. In de periode 1986–2016 hadden Trump en zijn bedrijven ongeveer 1900 aanklachten ingediend en waren er ongeveer 1450 rechtszaken waarbij Trump en zijn bedrijven aangeklaagd werden.
Vijandigheid
Daarbij moet worden bedacht dat rechtszaken heel gebruikelijk zijn in de VS. Om het minste of geringste stappen mensen en bedrijven naar de rechter. De econoom John Maynard Keynes merkte hierover eens schertsend op dat de Mayflower, het schip waarmee de Britse puriteinen begin 17e eeuw naar Amerika kwamen, tot de nok toe gevuld moet zijn geweest met advocaten.
Maar er is nog iets. Voor Trump biedt elk proces de kans om de publiciteit te halen. Zodra hem een proces wordt aangedaan wijst hij zijn achterban op de vijandigheid van zijn tegenstanders. „In zekere zin maken de rechtszaken onderdeel uit van zijn politieke campagne”, zegt Emily Farris, docente politicologie aan de Texas Christian University. „Daardoor krijgt hij in de media aandacht, kan hij zijn eigen standpunt weer uiteenzetten en –vooral– zijn achterban vragen om financiële steun. Dat is het voordeel van al die processen.”
Een spannende vraag is volgens Farris wel of Trump er bij al die zaken zonder al te veel kleerscheuren vanaf komt. „Als hij een zware veroordeling krijgt, kan dat zijn kansen voor een eventuele herverkiezing in 2024 danig schaden. Of dat zal gebeuren moet de toekomst uitwijzen.”