Inwoners van Xi’an ruilen smartphones tegen eten. Twee vrouwen in de Chinese stad met 13 miljoen inwoners mogen het ziekenhuis niet in vanwege coronaregels en verliezen allebei hun ongeboren baby. Een man met hartproblemen sterft omdat hij geen toereikende zorg krijgt.

Het tekent de nood in de voormalige Chinese hoofdstad die vlak voor Kerst in lockdown ging. Twee andere Chinese miljoenensteden gingen deze week helemaal of gedeeltelijk op slot na enkele coronabesmettingen.

Hoewel China zo’n beetje de lockdown uitvond –Wuhan werd twee jaar geleden als eerste stad afgesloten vanwege corona– weten veel Chinezen niet uit eigen ervaring wat het is. Simpelweg omdat hun dorp of stad nooit in lockdown hoefde. In tegenstelling tot vrijwel alle landen in de wereld streeft China naar nul coronagevallen. Dat doet het door inreizigers rigide quarantaineregels op te leggen en hard op te treden als er ergens ook maar één besmetting opduikt. Hierdoor kunnen de meeste Chinezen leven zonder veel beperkingen.

De cijfers onderstrepen het Chinese succes. Het land kent tot nu toe bijna 116.000 officiële coronabesmettingen, circa evenveel als er afgelopen dinsdag in Nederland over de voorgaande week werden gemeld. Van ruim 4800 mensen is bekend dat ze aan Covid stierven, honderd keer lager dan het qua inwonertal vergelijkbare India.

Het gros van de Chinezen steunt het coronabeleid. Maar de grote vraag is hoelang de autoriteiten de strategie kunnen volhouden. Zijn morrende inwoners van Xi’an op sociale media een teken aan de wand?

Afgelopen maandag publiceerde Eurasia Group, een bedrijf dat politieke risico’s in kaart brengt, zijn jaarlijkse lijst. Het bestempelde het Chinese coronabeleid als belangrijkste geopolitieke risico. Volgens het bedrijf is China’s streven naar nul besmettingen gedoemd te mislukken nu de veel besmettelijker omikronvariant rondgaat.

Eurasia Group stelt dat tegen het einde van het eerste kwartaal de pandemie endemisch (blijvend) wordt voor geavanceerde industriële economieën. Doorgemaakte infecties, mRNA-vaccins en Covid-behandelingen die het risico van ziekenhuisopname en overlijden tot een minimum beperken, zorgen ervoor dat „de finish” in zicht is.

Maar in China is de race nog niet gelopen. Chinezen hebben weinig antistoffen en de eigen vaccins werken slecht tegen omikron. Totdat het mRNA-injecties en boosters onder de bevolking kan verspreiden (op z’n vroegst eind dit jaar) zal China kampen met grote uitbraken en strenge lockdowns. De economie zal te maken krijgen met verstoringen, en een ontevreden bevolking zal het juichverhaal van de Communistische Partij dat China Covid heeft verslagen niet meer slikken.

Een plan B is er eigenlijk niet voor China. President Xi hoopt later dit jaar te worden herkozen en afstappen van de superieure Chinese aanpak is lastig uit te leggen.

„Twee jaar nadat het virus zich in China begon te verspreiden, blijft het verwoesting aanrichten”, concludeert Eurasia Group. „Het meest succesvolle beleid ter bestrijding van het virus is het minst succesvolle geworden.”