Onder de noemer ”Gewoon. Bloot” lanceert de Nederlandse Publieke Omroep (NPO) op zondag 21 maart een nieuw jongerenprogramma over seksualiteit. Kinderen, in de leeftijd van pakweg 10, 12 jaar, kunnen in acht tv-uitzendingen vragen stellen aan vijf poedelnaakte volwassenen. Over geslachtsdelen, over gemeenschap.

De lancering van het blootprogramma leidt tot heftige, afkeurende reacties. „Wat is hier normaal aan? Normale mensen kleden zich niet uit voor ’n kind. Hou toch op met jullie bagger NPO”, twittert Gaby. Mila Jansen: „Nederland is een open riool geworden.” Bobby_50: „Moet je thuis es doen. Heb je meteen jeugdzorg en veilig thuis op je nek.”

De organisatie Gezin in Gevaar is op geziningevaar.nl een handtekeningenactie gestart. „NPO, stop met kinderen blootstellen aan naakt.” Walgelijk programma, stelt ook de SGP. „Schennis van de eerbaarheid.” De partij heeft Kamervragen gesteld.

Het blootprogramma slaat „de plank volledig mis”, vindt ook Alise Vleesenbeek, manager van Chris, onderdeel van Stichting Chris en Voorkom!, een organisatie die kinderen, tieners en opvoeders stimuleert tot verantwoorde keuzes. „Dit blootprogramma is alleen bedoeld voor hogere kijkcijfers.”

Naakte gasten hebben „geen enkele” meerwaarde, stelt Vleesenbeek. „Ik zou niet weten waarom een omroep van zo’n setting gebruik zou moeten maken.” Dezelfde boodschap kan op talloze andere manieren worden overgebracht. „Dit is tv, dit is geen veilige omgeving.”

Bovendien is bloot niet gewoon. „Het is juist iets heel bijzonders. Kinderen beseffen heel goed dat bloot iets van henzelf is. Bloot en schaamte horen bij elkaar. Iemand geeft zich pas bloot in een vertrouwde, intieme en beschermde omgeving.”

Seksuele voorlichting is geen taak van de publieke omroep, maar van ouders/opvoeders én (kerkelijke) jeugdwerkers. Informatie over seksualiteit is van „levensbelang” voor tieners, benadrukt Vleesenbeek, die hier veel vragen over krijgt in de anonieme chat van Chris. Seksualiteit scoort, na kindermishandeling, het hoogst.

„Jongeren hebben behoefte aan concrete uitleg over seksualiteit. Krijgen ze die niet, dan gaan ze op internet zoeken. De kans is dan groot dat ze een verkeerd beeld krijgen.”