Dat schrijft minister De Jonge van VWS in antwoord op Kamervragen van Van der Staaij (SGP) en Dik-Faber (CU). Zij toonden zich vorige week verontrust over het feit dat tenminste twintig ziekenhuizen die door het Reformatorisch Dagblad werden benaderd een externe pastor van een patiënt alleen bij die patiënt toelaten als die de enige bezoeker van die dag is. Dat betekent in dat geval dat geen enkel familielid op diezelfde dag deze patiënt kan bezoeken.

De Jonge is het niet met SGP en CU eens dat dit beleid strijdt met gemaakte afspraken, zoals de “Handreiking bezoek en sociaal contact (corona in verpleeghuizen)”, zoals opgesteld door ActiZ, Alzheimer Nederland, LOC, NIP, Verenso, V&VN en Zorgthuisnl.

Hij wijst erop dat zorginstellingen het bezoek aan patiënten of cliënten met het oog op Covid19 weliswaar kunnen inperken, maar dat zij per dag „minimaal één familielid of naaste moeten toelaten.” De minister voegt daar aan toe: „Dit is dus een minimum en geen regel. Het is aan de zorginstelling om een afweging te maken, waarbij naast het belang van de individuele patiënt de veiligheid van alle patiënten en personeel meetelt. Hierbij wordt geen onderscheid gemaakt tussen verschillende soorten bezoekers. Bovendien is er in de coronatijd aandacht voor maatwerk met betrekking tot bezoek, bijvoorbeeld in de palliatieve terminale fase van mensen.”

De Jonge gaat ziekenhuiskoepels nog eens op deze handreiking attenderen. Hij is niet bereid om, zoals SGP en CU vroegen, voor pastoraal bezoekers een uitzondering te maken buiten de bezoekuren om. „Het is namelijk al mogelijk”, schrijft de bewindsman, „om een uitzondering te maken voor hulpverlening aan een hulpbehoevend persoon als er sprake is van een dringende noodzakelijkheid.”

In een reactie op de antwoorden noemt SGP-leider Van der Staaij die „onbevredigend.” „De minister gooit het nu helemaal op de vrijheid van instellingen om hierin hun eigen beleid vorm te geven en op maatwerk, waarvoor voldoende ruimte zou zijn. Maar ons punt is nu juist dat er in het ene ziekenhuis op dit belangrijke punt van pastorale zorg aan soms ernstig zieke patiënten veel kan, en in het andere ziekenhuis weinig of niets.” Van der Staaij zegt zich te „beraden op vervolgacties.”