Aan een houten wand van de zaal hangt een imposant schilderij van de openingsvergadering van de Free Church of Scotland (FCS) in 1843. Er is ook een boek met foto’s van de mannen van het eerste uur. „De beelden die nu in onze boeken staan afgedrukt, zijn met een van de eerste fotografietechnieken gemaakt”, legt ds. A. MacRae uit. De predikant uit Dingwall, een stadje op 25 kilometer van Inverness, is dit jaar preses van de synode van de FCS.

De scriba die hem terzijde staat, is ds. M. MacLeod uit Shawbost op het eiland Lewis. „Voor de kennis van zaken op lange termijn heeft een preses de hulp van de scriba zeker nodig”, aldus ds. MacRae. „Een preses wordt benoemd voor één jaar, terwijl een scriba maximaal twee termijnen van zes jaar mag dienen.”

Geen feest

Aan het 175-jarig jubileum van de FCS is tijdens de synode van deze week weinig aandacht besteed. „We hebben er bewust geen feest van gemaakt”, vertelt ds. MacRae. In de afgelopen jaren hebben meerdere voorgangers binnen de FCS persoonlijke problemen gehad. Afgelopen jaar is er zelfs een predikant geweest die zich van het leven heeft beroofd.”

Even is ds. MacRae stil. Dan, langzaam: „Er is jarenlang te weinig aandacht besteed aan pastorale zorg voor predikanten. Daarom hebben we nu een speciale pastoraal werker benoemd. Een pastor voor de pastor, om het zo te zeggen. Ook krijgen predikanten tegenwoordig permanente begeleiding en scholing.”

Tijdens de synode was er dit jaar vooral aandacht voor een ander historisch feit: het einde van de Eerste Wereldoorlog in 1918. „Ik heb dinsdag stilgestaan bij het begrip ”sjaloom”, vrede”, vertelt ds. MacLeod. „Juist de herdenking van het einde van de Eerste Wereldoorlog is een goed moment om bij dat begrip stil te staan.”

De preses wijst erop dat er meerdere ontwikkelingen zijn die moeten leiden tot verootmoediging voor Gods aangezicht. „Dat geldt niet alleen voor gebeurtenissen die zich in de FCS hebben voorgedaan, zoals de afsplitsingen van de Free Presbyterian Church of Scotland (FPCS) in 1893 en de Free Church of Scotland (Continuing) (FCC) in 2000. Ook de steeds verdergaande secularisatie in de maatschappij is een factor die tot gevoelens van nederigheid en inkeer moeten leiden. Wat dat betreft is er weinig te vieren.”

De synodeleden zien de komende jaren met vertrouwen tegemoet, zegt ds. MacLeod. Tijdens de synode zijn de toekomstplannen gepresenteerd. „We hopen dat de FCS, die ongeveer 15.000 leden en meelevenden telt, in de periode tot 2030 groeit van 100 naar circa 130 gemeenten”, vertelt de scriba. „Die groei ho- pen we niet alleen te bereiken doordat mensen met een niet-kerkelijke achtergrond toetreden. Er komen ook mensen over uit de Church of Scotland, de volkskerk, omdat ze het oneens zijn met de liberale koers van dat kerkverband. Ook zijn we bezig met kerkplanting. In Edinburgh is het aantal gemeenten inmiddels gegroeid van drie naar zeven.”

Studenten

Beide predikanten merken echter op dat de plannen in afhankelijkheid van God worden uitgevoerd. Ds. MacRae: „We bidden ook dat jongeren betrokken mogen blijven bij het werk van de FCS in binnen- en buitenland. Wat dat betreft is het verblijdend dat het aantal studenten aan ons seminarie gestaag toeneemt.”