VN-resolutie over Syrië biedt nog geen oplossing
De VN-Veiligheidsraad bereikte afgelopen weekeinde overeenstemming over een staakt-het-vuren in de Syrische regio Oost-Ghouta, in de buurt van Damascus.
Dat had de nodige voeten in de aarde, want Rusland bleef tot het laatst toe dwarsliggen. Moskou heeft steeds moeilijk gedaan als de Veiligheidsraad resoluties aannam die tegen Ruslands bondgenoot Syrië werden ingediend.
Nu gingen alle vijftien leden van de raad echter akkoord met een resolutie waarin wordt voorzien in een wapenstilstand van dertig dagen. Die is dringend nodig om humanitaire hulp naar het gebied te brengen. In Oost-Ghouta zijn bijna 400.000 mensen door het aanhoudende geweld van de buitenwereld afgesneden. Alleen al vorige week kwamen door bombardementen en artilleriebeschietingen zeker 500 mensen om het leven.
De vraag is echter wat deze resolutie waard is. Vanzelfsprekend is het een belangrijk signaal als het belangrijkste VN-orgaan dat gaat over de handhaving van vrede en veiligheid in de wereld zich unaniem voor een staakt-het-vuren uitspreekt. De resolutie is echter niet bindend en kan dus bijvoorbeeld niet met militaire middelen worden afgedwongen.
Bovendien heeft zowel Syrië als Iran verklaard dat zij terroristische organisaties zoals al-Qaida, Islamitische Staat en al-Nusra niet als onderdeel van het bestand beschouwen. Die zijn dan ook niet in de resolutie opgenomen.
Daar zit precies het probleem. Want het zijn vooral milities van al-Qaida en al-Nusra die enclaves ten oosten van Damascus onder controle hebben. En dus liep het aantal luchtaanvallen door het Syrische regeringsleger weliswaar terug na het VN-akkoord over een bestand, maar ze stopten bepaald niet. De Syrische strijdkrachten startten zelfs een nieuw grondoffensief tegen de opstandelingen.
Dat maakt de situatie voor de inwoners van Oost-Ghouta er vooralsnog niet beter op. De Syrische president Bashar al-Assad weet dat zijn positie door de recente militaire overwinningen op Islamitische Staat eigenlijk niet meer ter discussie staat. En dus is hij vastbesloten de laatste resten van verzet tegen zijn regime uit de weg te ruimen.
Op zichzelf is het legitiem dat een zittende regering gewapend verzet aanpakt. En al helemaal als terreurgroepen verschrikkelijke wandaden begaan en er ideeën zoals de stichting van een strengislamitisch kalifaat op nahouden.
Maar elke overheid heeft ook tot taak haar burgers te beschermen. Dat doel wordt niet bereikt door de nietsontziende bombardementen op woonwijken door het Syrische regeringsleger.
De enige die Assad op dat punt tot de orde zou kunnen roepen is Rusland. Maar vanuit Moskou blijft het angstvallig stil. Sterker nog: Rusland werkte de resolutie van de Veiligheidsraad zelfs tegen.