Door de manier waarop hij zijn voormalige vriendin doodschoot „dringt de gedachte van een executie zich op”, zei de rechtbankvoorzitter.

Het Openbaar Ministerie had twintig jaar celstraf en tbs met dwangverpleging geëist wegens moord, omdat hij haar met voorbedachten rade zou hebben gedood. De rechtbank vindt echter dat voor een vooropgezet en doordacht plan onvoldoende bewijs is en gaat uit van een impulsieve daad doordat hij in een extreme staat van opwinding en boosheid raakte toen hij Hümeyra zag. Op doodslag staat een lagere straf, maximaal vijftien jaar.

Er was volgens de rechtbank geen moment van bezinning geweest vanaf het moment dat E. de auto uit kwam en haar doodschoot. Daarbij zijn er sterke aanwijzingen dat het om een opwelling ging. De Rotterdammer had verklaard dat Hümeyra hem pestte en dat hij met haar wilde praten. Omdat hij die dag drugs had gebruikt, had hij zichzelf naar eigen zeggen niet meer in de hand.

De rechtbank volgde de conclusie van deskundigen dat E. verminderd toerekeningsvatbaar is. Dat werkt strafverlagend. Hij heeft een zwakke ontwikkeling, persoonlijkheidsstoornissen en kenmerken van psychopathie. Ook gebruikte hij veel drugs. Omdat het risico op herhaling groot is, is behandeling nodig.

E. had bekend. Dat kon ook niet anders, omdat de achtervolging van het vluchtende meisje over het schoolplein én de schietpartij zijn vastgelegd door beveiligingscamera’s.