Ds. J. J. ten Brinke, predikant van de hervormde gemeente in Oud-Beijerland, stond in zijn appelwoord stil bij het thema ”Leven bij de dag”. Hij doelde op de dag waarop Jezus Christus terugkomt. De predikant verwees naar 1 Thessalonicenzen 5 waar Paulus oproept om als christen wakker en nuchter te zijn.

Leven bij die dag biedt hoop, zei ds. Ten Brinke. „Omdat Jezus Christus leeft en Hij Zijn koninkrijk bouwt, is er hoop voor de toekomst en hoop voor het christelijk onderwijs. Als Hij kostbaar voor je wordt en je leert putten uit de Bron, dan heb je de klas wat te bieden. Het leven is het leven waard, omdat Hij leeft.”

Ds. Ten Brinke vertelde over een man die de vraag kreeg wat hij deed in het dagelijks leven. „Ik ben op reis naar de hemel en onderweg maak ik fietsen”, antwoordde hij. „Zou je dat kunnen zeggen: „Ik ben op reis naar de hemel en onderweg werk ik met kinderen. En die kinderen bereid ik ook voor op die ontmoeting met de Heere Jezus.”

De predikant drukte de pabostudenten op het hart dat ze werken met kinderen die onderweg zijn naar de eeuwigheid. „Je hebt de kinderen perspectief te bieden. Jezus zegt: Laat de kinderen naar Mij komen en verhinder ze niet. Van zulken is het koninkrijk van God. Neem die roeping waar, totdat Hij komt.” Als vader van zes kinderen weet hij: je kunt als ouders van alles vinden, maar als de júf het heeft gezegd, is het waar. „Dat is een enorme verantwoordelijkheid voor jullie. Je weet niet voor hoelang. Dat moet ons niet verlammen, maar juist aansporen om te leven bij de dag.”

Jubileum

Tijdens de jaaropening was er ook aandacht voor het 75-jarig jubileum dat de Driestar deze week viert. Ds. Ten Brinke riep het personeel en de studenten op het anker van de hoop „niet in het verleden uit te werpen door vooral te kijken hoe we het gedaan hebben.” Met een verwijzing naar Hebreeën 6: „Kijk vooral omhoog en werp het anker uit in de hemel, waar het anker vastligt in de rots Jezus Christus.”

Opleidingsmanager Arjan van Tol stond stil bij lessen uit het verleden. Hij sprak over de twaalf stenen in de Jordaan die Israël daar oprichtte na de doortocht. „Een teken om nooit te vergeten dat God in de woestijn hun reisgenoot was. Ondanks dat het volk zo vaak in opstand kwam tegen hun leiders en tegen God.”

Van Tol trok de link door naar het Driestarjubileum. „Ondanks de zonden van mensen heeft de Heere onze school gebruikt om christelijke meesters en jufs op te leiden.” Hij vroeg de pabostudenten wat alle gedenktekens in hun leven hebben gedaan. „Als jij straks door de doodsjordaan moet, waar hebben die gedenktekens je dan gebracht? Krijgt de Heere daarvan de eer? Straalt dat af naar de mensen om je heen?”