Een bijbelkiosk langs het water
Vanuit de karakteristieke Veerhaven in Rotterdam koerst Cor Knulst de Nieuwe Maas op. Achter op het dek van de Cornelis heeft de schipper een kalkoen te ontdooien neergelegd. Water maakt hongerig.
Geel-zwarte watertaxi’s flitsen onze schuit voorbij. De Nieuwe Maas, die Rotterdam in een noord- en een zijkant splijt, is immer rusteloos. We varen onder de Erasmusbrug door. In de verte prikken talloze kranen in industriegebied Europoort omhoog. In de stuurhut kraakt de marifoon. „We gaan een rondje Waalhaven doen.” Douane- en politieboten varen af en aan.
Bij het vallen van de avond manoeuvreert Cor zijn jacht de haven van Oud-Beijerland binnen. Aan stuurboord op de kade valt onmiddellijk een groot bord op: Bijbelkiosk Het Levende Woord. Na een maal van gebakken aardappels, boontjes en een malse lap kalkoen bezoeken we de bijbelkiosk. De Schrift, in allerlei vertalingen, is prominent aanwezig.
Eigenaars Dick en Rita Lagerwerf van de christelijke boekwinkel willen wel wat tijd vrijmaken voor een gesprek. Rita gaat ons voor op een smalle trap naar boven. „Het is hier een slagveld”, verontschuldigt ze zich op de zolder, van waaruit je mooi zicht hebt op de haven. Op de tafels in het vertrek liggen talloze boeken, cd’s, pennen, potloden, kleurplaten en andere spullen met een christelijke boodschap.
Zelf kwam het evangelische echtpaar begin jaren tachtig tot geloof, vertelt Rita. „We kregen bezoek van mensen van de evangelische organisatie Agapè. We waren nieuwsgierig en zijn de Bijbel gaan lezen. We kunnen nu niet meer zonder de Bijbel. Het is zo’n rijk boek. Je kunt er altijd op terugvallen.”
Watertoeristen zijn bepaald niet de categorie waar de winkel op drijft, vertelt Rita. „Zo af en toe komt er een vakantieganger binnen, soms om een oude bijbel te vervangen. Maar de praktijk is niet dat toeristen, zo hup vanaf de boot, naar ons toekomen om een Bijbel aan te schaffen. Zo hongerig zijn de mensen helaas niet.”
De naam bijbelkiosk kan de argeloze toerist op het verkeerde been zetten, zegt Rita. „Aan de buitenkant schrikt die naam wat af. Stoffig imago. Alsof er alleen Bijbels te koop zijn. Maar er zijn ook romans, films, cd’s en dvd’s met een christelijke strekking verkrijgbaar. Denk verder ook aan sieraden met een kruisje of het ichthusvisje voor achter op de auto.”
De eigenaars piekeren er niet over de naam te veranderen. „Een uitgever heeft ons dat wel eens aangeraden, maar wij gaan daar niet in mee. De Bijbel is per slot van rekening het belangrijkste boek.”
Om de paar jaar krijgen de Lagerwerfs bezoek van geëmigreerde Nederlanders. „Als mensen uit Canada en Afrika hier op familiebezoek komen, stappen ze ook even bij ons de winkel in. Meestal kopen ze cd’s. Van Johannes de Heer of cd’s met psalmen. Opwekkingsliederen hoeven van hen niet zo.”
Door gesprekken in de winkel proberen Dick en Rita het Evangelie te verspreiden. „Pas was hier een vrouw die een kind had verloren. Ze wist niet hoe ze verder moest en vroeg ons hoe het zit met het geloof. Dan kun je iets doorgeven.”
Het echtpaar gaat geen boten langs met evangelisatiemateriaal. „Dan kunnen mensen zich belaagd voelen. Hier vlakbij zit een watersportwinkel. Die moet geen last van ons hebben.” Wel folderen de Lagerwerfs op de door winkeliers georganiseerde jaarmarkt. „Soms komen we in gesprek. Bijvoorbeeld als ouders blijven staan bij de poppenkast voor de kinderen. Maar in het algemeen is er niet zo veel belangstelling voor het geloof. We ervaren vaak dat de grond hard is”, zegt Rita.
Later op de avond verkennen we Oud-Beijerland. In de winkelstraat treffen we nog een boekhandel van christelijke signatuur: Den Hertog.
De plaatselijke bevolking is uitgelopen om de vierdaagselopers binnen te halen. Menigeen heeft een bos bloemen in de arm. Muziekbands marcheren door de straten.
Na enige gekruide verhalen en dito drankjes van schipper Knulst leggen we ons tegen middernacht in het vooronder van de Cornelis te ruste.
voetnoot (u17(Volgende keer: Truckerstocht in Middelharnis.