De kloosterpoort van de adbij Nieuw Sion is deze vrijdagochtend om iets voor zevenen hermetisch gesloten. Na herhaaldelijk bellen klinkt er een slaperige stem door de intercom. De portier lag nog op bed.

Eenmaal binnen, in de kloostertuin, valt de stilte op. Af en toe fluit er een vogel, maar verder lijkt de boel helemaal verlaten. Tot om zeven uur de klok luidt.

De klok is de wekker van de bezoekers van het kloosterfestival. De meesten van hen slapen dit weekend in tentjes in de kloostertuin. In een zijvleugel zijn ook slaapzalen, waar de broeders en zusters van verschillende kloosterordes die het festival bezoeken hun verblijf hebben.

Om half acht luidt de klok weer. Het is tijd voor het ochtendgebed, de lauden. Van alle kanten komen mensen uit de tenten en gebouwen, op weg naar de kerk. Op het festival wordt het programma bepaald door de getijden. Dat houdt in dat er vier keer per dag een soort dienst wordt gehouden. Er wordt gezongen, gelezen en gebeden. Hier en daar wordt de stilte van het gebed verstoord door een knorrende maag, maar na de viering staat het ontbijt al te wachten.

De liturgie is een mengelmoes van protestantse en rooms-katholieke elementen. Initiatiefnemer ds. Catharinus van den Berg –beter bekend als Rien–, predikant in de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt: „Die combinatie maakt het zo mooi. Ik zag net vier gewone jongens in een geanimeerd gesprek met zo’n ‘vage’ monnik. Juist omdat ze zo verschillend leven, kunnen ze elkaar inspireren.”

Intrigerend

Ook Johan (32) en Foke (28) zijn enthousiast over de combinatie. Foke: „De mengeling van katholiek en protestants brengt twee heel verschillende werelden bij elkaar.” Voor Geertje (23) was het ook de ogenschijnlijk vreemde combinatie van de woorden ”klooster” en ”festival” die haar overhaalde om zich op te geven voor het weekend. „Het intrigeerde me enorm. Ik hoop hier dingen van God te leren zien die ik nu nog niet ken.”

Maar waarom nou eigenlijk een festival in een klooster? Marten IJmker, de andere initiatiefnemer van het kloosterfestival: „Dit festival is een plek voor zoekers, waar niet op alle vragen antwoord gevonden hoeft te worden. Het gaat hier meer om leren leven met vragen.” Dan nog lijkt de combinatie van een klooster en een festival vrij vreemd. IJmker: „Toch valt dat mee. Het is een ideale manier voor jongeren om rust te vinden, en daarnaast is het ook gewoon een feest van ontmoeting en verbinding.”

Er zijn elke dag verschillende workshops. Zo kunnen deelnemers op vrijdag naar een lezing van zakenman Fred Master, een labyrint lopen met zuster Casella of liederen zingen uit de fransiscaner kloostertraditie. „We gaan toch niet zingen hè”, verzucht een jongen op weg naar de workshop van de fransiscaner broeder Fer. Nog geen tien minuten later staat hij geconcentreerd mee te doen. Broeder Fer legt uit waar zingen allemaal goed voor is: je stressniveau daalt, je wordt er blij van én het is de manier bij uitstek om God te loven.

Het geestelijke aspect is als een duidelijke rode draad door het hele programma geweven. Ds. Van den Berg, die zichtbaar aan het genieten is: „Dit is toch fantastisch. Je kunt hier zowel feestvieren als bezinnen, en het is altijd in de nabijheid van de Heere. Je begint de dag met een viering en je sluit ermee af.”

Jongerenklooster

Stichting Nieuw Sion heeft een herbestemmingsplan gemaakt voor de oude abdij, die eerder het thuis was van een aantal cisterciënzer monniken. Zo komen er –naast de andere activiteiten– per 1 september ongeveer vijf jongeren voor langere tijd in de abdij wonen. Ds. Van den Berg: „Hiermee laten ze zien dat geloven niet alleen iets is voor op zondag; het is levenswijding.” De predikant kan niet wachten tot de leefgemeenschap officieel van start gaat. „Het is ook spannend natuurlijk, maar ik hoop dat we de jongeren kunnen leren om echt anders te gaan leven, op God gericht.”