„Dolle pret bij Capas bed!” schalt het door de luidsprekers. Henk Zoeteweij prijst met verve zijn waren aan. Drie keer per dag verloot hij een gratis kussen onder de bezoekers. De ‘notaris’ voor de trekking vraagt hij uit het publiek.

„Die meneer met dat blauwe overhemd, kom maar naar voren. Kwijlt u weleens in uw slaap?” „Ja, maar overdag ook, hoor”, bekent de man. Gelach. Hij trekt het lootje: mevrouw Van de Top gaat met een kussen naar huis. „U bent vandaag in ieder geval niet voor niets gekomen.”

De Terdege Zomerfair is de opvolger van de beurs Naar Buiten, die tot nu toe jaarlijks plaatsvond in Barneveld. Organisator is familieblad Terdege. Chef-redacteur Gisette van Dalen-Heemskerk is tevreden. „Er waren best momenten dat we een nachtje wakker lagen van de voorbereidingen. Maar nu staat de fair als een huis. Nee, als een boerenschuur natuurlijk.”

Ze verwijst naar de Terdege Barn. De Amerikaanse schuur is de blikvanger van de fair. „Daar is het centrum. Je kunt er columnisten spreken, naar lezingen luisteren en workshops volgen.”

In de Barn luisteren zeker 150 bezoekers naar columnist Paul-Jan Dekker. De ambulanceverpleegkundige vertelt zijn publiek wat te doen in een noodsituatie. „Er is iemand onwel geworden. Kijk hoe goed hij het speelt!” Inderdaad ligt de reanimatiepop er roerloos bij. Een tip voor de omstanders: „Ga nou niet gillend rondrennen, kijk eerst rustig wat er aan de hand is.”

Sfeertje

Aan de rand van het terrein staat de tokkelbaan. Zoevend scheren de deelnemers over de hoofden van het wandelende publiek. Aan de klimwand iets verderop klautert een jongen omhoog. Zijn moeder moedigt aan: „Bijna boven, Marijn!” Halverwege stokt hij. Een tikje angstig blikt hij naar beneden. „Kom op, dat laatste stukje haal je toch wel?” Marijn zet door. Gejuich als hij de top bereikt. Zelf is hij nog even niet in de stemming om zijn overwinning te vieren: „En nu?” Afdalen blijkt gelukkig makkelijk. Met beide benen op de grond breekt de lach toch nog door.

Jacomijn Klaver (15) deelt bekertjes water uit. Ze worden gretig aangepakt; drinken is welkom op het hete terrein. Jacomijn staat namens Stichting de Ondergrondse Kerk op de fair. De stichting wil de bezoekers „manieren aanreiken om vervolgde christenen een figuurlijke beker water te geven.” Jacomijn legt uit: „Je kunt een foto van jezelf maken en er een bemoedigende tekst bij schrijven. Wij nemen die dan mee op reis om uit te delen aan vervolgde christenen.”

Willy (66) en Janita (36) Molenaar wandelen langs de stands. Voorheen bezochten moeder en dochter ook de beurs Naar Buiten. Janita: „Ik ben alle jaren geweest.” Lachend: „Eigenlijk had ik vandaag wel gratis gemogen.” Ze komen „een beetje shoppen”, al is Janita haar portemonnee vergeten. „Maar gelukkig heb ik mijn moeder bij me.” Willy heeft al wat boeken en linnengoed buitgemaakt. Nu nog nieuwe schoenen en de dag is geslaagd.