Puigdemont, afkomstig uit een banketbakkersfamilie en journalist van beroep, is vanaf zijn jeugd actief in nationalistische bewegingen in zijn geboortestreek, maar lang wijst niets op een politieke carrière. Wel werkt hij zich op tot hoofdredacteur van een lokale krant, richt hij een Catalaans persbureau op en is hij betrokken bij de oprichting van het Engelstalige magazine Catalonia Today.

Hij is sinds 2000 getrouwd met de van oorsprong Roemeense journaliste Marcela Topor en heeft twee dochters. Puigdemont spreekt behalve Catalaans meerdere talen waaronder Engels, Frans, Spaans en Roemeens. Hij is van 2011 tot zijn aantreden als president de burgemeester van de Catalaanse stad Girona. Pas vanaf dat moment staat zijn loopbaan meer en meer in het teken van de politiek.

Zijn partij CDC (Democratische Convergentie van Catalonië) is onderdeel van het pro-onafhankelijkheidsblok Junts pel Sí (Samen voor ’ja’). Dat blok haalde met bijna 40 procent van de stemmen geen meerderheid bij de deelstaatverkiezingen eind 2015, maar Puigdemont wist samen met de extreemlinkse en separatistische CUP (Kandidatuur Volkseenheid) toch een nipte meerderheid in het parlement te krijgen. Puigdemont probeert vanaf dat moment Catalonië te leiden naar onafhankelijkheid van Spanje.

Maar de Spaanse regering stak daar eind oktober een stokje voor. Nadat het Catalaanse parlement een resolutie had aangenomen die moest leiden tot de oprichting van een onafhankelijke republiek, maakte de Spaanse premier Mariano Rajoy bekend de Catalaanse regering te ontslaan en het regioparlement te ontbinden.

Puigdemont (spreek uit: Poedzjdemon) dook daarna plotseling op in Brussel. Geruchten gingen dat hij de wijk had genomen om in België asiel aan te vragen. Maar op een persconferentie verklaarde hij de door Madrid uitgeschreven nieuwe verkiezingen in de regio op 21 december te respecteren en ook het resultaat daarvan. Hij wil zijn „verantwoordelijkheid niet ontlopen” en zei geen politiek asiel in België aan te vragen. Hij voegde eraan toe naar Spanje terug te keren zodra hij „voldoende garanties” krijgt op een eerlijk proces.