”We weten het niet” is al decennia lang de reactie van inwoners van Noord-Korea en dan gaat het om veel meer dan een moord. Zo vertelden overlopers deze week dat niemand er Kim Jong Nam kent, dat er überhaupt weinig bekend is over de familie van Kim Jong Un.

Militairen in buurland Zuid-Korea doen deze week iets aan die onwetendheid. Via enorme luidsprekers aan de grens blazen ze het nieuws over de dood van Kims halfbroer het land in. Het in stand houden van onwetendheid is immers een van de stutpalen onder het schrikbewind van Kim Jong Un.

Ook in het vrije Westen en Oosten mag dan over de moord nog veel onbekend zijn, vermoedens zijn er wel. Dat het regime van Kim Jong Un erachter zit.

Noord-Korea heeft een ‘rijk’ verleden als het gaat om het uit de weg ruimen van vermeende tegenstanders in het buitenland. Het meest bekend is de aanslag op de Zuid-Koreaanse Boeing 707 op 28 november 1987. Op die dag explodeerde aan boord van vlucht 858 een bom en daarbij kwamen alle 115 inzittenden om het leven. De dader, Kim Hyon Hi, werd later bekend met haar boek ”Tranen van mijn ziel”, waarin ze haar leven en vooral haar bekering tot het christelijk geloof deelt met de lezers.

Bekend is verder dat Kim Jong Un al langer bezig is om binnen zijn familie vermeende rivalen uit de weg te ruimen. Het ”snoeien van de zijtakken” binnen de familie wordt dat omfloerst genoemd. Kim Jong Nam zou vier jaar geleden zijn broer hebben gesmeekt hem en zijn gezin te sparen.

Was Kim Jong Nam dan een potentiële rivaal van de huidige dictator? Op het eerste gezicht niet, want de man leefde als een dandy in het buitenland. Maar hij was wel de oudste zoon van Kim Jong Il en daarmee te allen tijde een mogelijk alternatief voor zijn jongere broer.

Daar komt bij dat Kim Jong Nam de beschermeling leek te zijn van China en er ook dezelfde ideeën over de toekomst van Noord-Korea op na hield als de leiders in Peking: geleidelijke opening van het land en invoering van het kapitalisme.

Intussen is dat ”niet weten” vooral zorgwekkend omdat de internationale gemeenschap niet weet hoe de rotte appel die Noord-Korea heet, aan te pakken.

Hoeveel misdaden moet Kim Jong Un nog plegen voordat grootmachten als China, de VS en Rusland wél weten wat te doen? Hoeveel kernwapens moeten daar nog worden ontwikkeld, hoeveel raketten nog afgevuurd? Hoeveel moorden gepleegd?

”We weten het niet” is in dit verband niet een kwestie van onwetendheid, maar van gebrek aan wijsheid, verantwoordelijkheidsbesef en wilskracht. En voor het ontbreken daarvan geldt geen enkel excuus.