Possidius laat weten dat hij vele jaren vertrouwelijke omgang met Augustinus had. Aan het waarheidsgehalte van zijn biografie, die een heiligenleven wil beschrijven, is volgens Van Geest nooit getwijfeld. Possidius beschrijft de kerkvader zo dat hij als voorbeeld kon dienen voor geestelijken die ascese beoefenden in een monastieke levensvorm. De kerkvader komt niet over als een bijzondere heilige, maar als iemand die besef had van eigen falen en die nederig zocht naar het heil van de kerk.

Possidius beschrijft hoe Augustinus de concilies van de bisschoppen in allerlei provincies zo veel mogelijk probeerde bij te wonen. „Hij joeg daarbij niet het eigenbelang na, maar dat van Jezus Christus.” Wat zijn dagelijks leven betreft, benadrukt Possidius dat Augustinus altijd gastvrijheid bood. Aan tafel hield hij meer van lectuur en discussie dan van eten en drinken. Een huis, een stuk grond of buitenhuis wilde hij niet aanschaffen. Hij heeft een aantal keer een erfenis geweigerd. In nieuwbouw had hij nooit interesse. Augustinus heeft zijn leven „goed en integer” geleefd. Hij was niet alleen de erudiete schriftgeleerde, maar leefde er ook naar, aldus Possidius. Een biografie die de kerkvader dicht op de huid zit, maar geen hagiografie wordt.

Boekgegevens

”Het leven van Augustinus. Biografie uit de vijfde eeuw”, vertaald en toegelicht door Vincent Hunink; uitg. Damon, Eindhoven, 2016; ISBN 978 94 6340 022 0; 191 blz.; € 19,90.