Nee, hectisch kun je de sfeer in de kassen van IJzelenberg op deze dinsdagmorgen niet noemen. Wel staat er een lange rij karren vol ingepakte kerststerren, maar de ergste drukte is alweer voorbij. Gerrit IJzelenberg laadt met de heftruck een vrachtwagen uit Portugal. De twee chauffeurs van de truck rijden de karren met planten de laadruimte in.

Gerrits broer Anton en diens zoon Chris hebben wel even tijd voor een gesprek in de kantine. De vierde in het bedrijf, Antons schoonzoon Antonie, is op dit moment buitenshuis.

Het is wel drukker dan normaal, zegt Anton IJzelenberg. „Maar we zijn wel wat gewend. In het voorjaar gaat het er nog wat heftiger aan toe.” De helft van de ongeveer 50.000 kerststerren die de plantenkwekers in deze periode afzetten, gaat naar Albert Heijn. „De rest is bestemd voor tuincentra of gaat naar Duitsland”, legt Chris uit.

Dat de Euphorbia, zoals de plant officieel heet, het rond Kerst goed doet, is voor de Maasdijkse kwekers een mooie bijkomstigheid. „Het is een goede opvulling voor de wintermaanden, die normaal gesproken rustig zijn”, aldus Anton.

Opvulteelt, zo noemt hij de stralend rode plant dus. En een plant met niet al te veel rendement. Want voor marge én aantallen moet je bij de andere kerstplant zijn: de kerstroos of helleborus. Daarvan levert IJzelenberg er „enkele honderdduizenden” per jaar.

Chris staat op, loopt een aantal kassen bomvol kerststerren door, steekt de straat over en opent een kas aan de andere kant van de weg. „Hier is mijn opa jaren geleden begonnen. Nu hebben we op meerdere plekken kassen en buitenvelden waar we onze planten telen.”

Weer gaat een deur open. De kleur groen en wit overheersen, die van de helleborus. „De kerstroos is een mooie, stevige plant die tegen vorst kan. De exemplaren met bladeren zetten consumenten meestal in de tuin. Bij een deel gaan de bladeren eraf, die worden verwerkt in kerststukjes. Als je zo’n plant aanschaft, heb je voor de komende tien jaar in de winter een bloeier in de tuin.”

Het is een exclusief soort kerstroos dat IJzelenberg teelt. Nergens anders te vinden dus, benadrukt Chris. Hij pakt een plant van de grond en laat de hoeveelheid bloemen zien. „Minimaal twintig, soms wel dertig”, zegt hij dan. „Als je uit zaad teelt, heb je er veel minder.”

Verantwoordelijk teler is schoonzoon Antonie. Hij kweekt verschillende soorten in het laboratorium, waarmee de kweker dan weer verder gaat. Anton: „Het duurt wel vijf jaar voor je zover bent. Zo’n dertig jaar geleden leek de helleborus uit te sterven, nu is hij weer helemaal terug.”

Gerrit is ondertussen klaar met laden en teler Antonie komt even langs voor de foto. „Wel snel hoor, ik moet zo weer weg.”

Achter in de kas zitten drie medewerkers in een rode zee aan planten te werken. De dode bladeren moeten eruit, anders gaan ze rotten. Een ander veld krijgt ondertussen water. Van onderen, zodat de bladeren niet beschadigen door het vocht. Want als iets beschermd moet blijven, is het wel de karakteristieke kleur.

serie 
Decemberdrukte

Voor veel sectoren is de laatste maand van het jaar extra druk. In deze zesdelige serie aandacht voor de decemberdrukte. Donderdag deel 2: de kapper.