Aanklager Bos zei recht te willen doen aan de schadelijke gevolgen voor de samenleving en Marokkaanse Nederlanders in het bijzonder. Hij betitelde Wilders’ uitspraken op 12 en 19 maart 2014 als „een doelbewust optreden”. De straf moet volgens de officier van justitie „een duidelijk signaal afgeven dat uitlatingen als deze niet thuishoren in Nederland”.

De politicus wist volgens Bos zelf als eerste dat hij een grens was overgegaan, want hij vroeg na zijn eerste uitlatingen over ‘minder Marokkanen’: „Kon ik dit wel zo zeggen?” Daarnaast zei Wilders in zijn speech een week later rekening te houden met aangifte en vervolging. Opzet van Wilders in zijn oproepen tot „minder, minder” is daarmee bewezen, aldus de aanklager.

Slechts één feit, het aanzetten tot haat en discriminatie tijdens het bezoek aan een markt in Loosduinen op 12 maart 2014, wordt door het Openbaar Ministerie niet bewezen geacht.

„Marokkanen zijn weggezet als minderwaardig”, zo schetste Bos in zijn requisitoir. Er werd door Wilders geen gedrag benoemd en argumenten aangedragen. „Het ging categorisch om minder Marokkanen”, aldus Van der Kallen. Ze wees tevens op de gevolgen. „Als een prominent politicus als Wilders al pleit voor collectief minder Marokkanen, waarom zou dan een willekeurige werkgever nog openstaan voor stagiairs of sollicitanten van Marokkaanse afkomst?”

Bos verwees verder naar het ophitsend karakter van de retorische vraagstelling tijdens de verkiezingsbijeenkomst op 19 maart 2014 in een Haags café. Een deel van het publiek was vooraf geïnstrueerd om „minder, minder” te roepen. De retorische vraag is volgens Bos „een krachtig middel”. De vraag draagt het antwoord al in zich, betoogde hij in de aanloop naar de strafeis.