Afscheid Wartburg-bestuurder Büdgen: „Bezeten wereld? We hebben het opperbest”
”Daar doe je het voor!” heet het boekje dat W. Büdgen woensdagmiddag overhandigd kreeg bij zijn afscheid als bestuurder van het Wartburg College. De ondertitel, ”Jongeren in kerk, school en samenleving”, geeft weer wat hem al decennia bezighoudt. Ds. W. Visscher reikte Büdgen een klus aan voor na zijn pensionering: „Denk eens door over de relatie tussen moderniteit en onze gezindte.”
De Amersfoortse predikant schetste de situatie waarin reformatorische jongeren leven. „De gemiddelde catechisant, de gemiddelde Nederlander heeft helemaal niet het gevoel in een bezeten wereld te leven. We hebben het opperbest. Zelfs de kredietcrisis van 2008 was niet bij machte ons de bezetenheid van deze wereld te doen beseffen.”
Ds. Visscher noemde de secularisatie het opmerkelijkste verschijnsel van de achterliggende 70 jaar. „We leven in een niet-christelijk land en we vinden het moeilijk dat een plek te geven.” De verwereldlijking houdt niet halt bij de kerkdeur. „Hoeveel kerkmensen weten nauwelijks meer een relatie te leggen tussen hun levensvragen en hun godsdienst? Ze hebben God niet nodig.”
Droom
Moderniteit is volgens ds. Visscher de belangrijkste verklaring van de secularisatie binnen de kerk. „Daar zijn veel analyses over geschreven, maar het lijkt alsof we er niet aan kunnen ontkomen. Vrijwel elke jongere heeft de tv in zijn binnenzak, maar het gaat dieper: door het moderne levensgevoel verdwijnt God naar de achtergrond. Ouders gaan gebukt onder de massieve druk van wereldse dingen op het gezinsleven.”
De predikant schetste de „droom” die Büdgen formuleerde als toekomstvisie: in een samenleving waarin de eigen school en instellingen zijn verdwenen, leven christenen in een warm gezin dicht bij de Schrift. „Wordt in deze gedachte wel voldoende gepeild hoe diep de moderniteit is doorgedrongen in ons denken en beleven? Zijn we niet veel te optimistisch over de kracht van christenen en onderschatten we de kracht van de duivel niet? Dromen kunnen bedrog zijn.”
Het enige heilzame antwoord komt van Boven, zei ds. Visscher. „Er zijn allerlei strategieën bedacht om de secularisatie te keren, maar die gaat door, binnen en buiten de kerk. We wennen aan de secularisatie. Vanuit onszelf gezien is het echt hopeloos. Dat is de trieste balans in 2016. In de Bijbel zien we echter dat God in de meest hopeloze situaties wil ingrijpen. Dat mag moed geven.”
De scheidende voorzitter van het college van bestuur van het Wartburg College in Rotterdam en Dordrecht hield voortdurend in het oog dat christenen burgers van twee rijken behoren te zijn, zei zijn opvolger, dr. R. Toes. „Zonder voorbereiding voor de stad Gods is het leven uiteindelijk zinloos.”
Directeur Lock van de Evangelische Omroep noemde Büdgen – op de Driestar in Gouda zijn docent Nederlands– „benaderbaar voor iedereen”, een man „met het verlangen om in een sterk geseculariseerde tijd stevig gewortelde generaties af te leveren.”
Kloof
Dat verlangen leeft zowel in de reformatorische als in de evangelische wereld, maar de kloof tussen die twee wordt eerder kleiner dan groter, signaleerde Lock. Hij citeerde de overleden SGP-senator mr. G. Holdijk: Veel mensen lijken zich tegenwoordig beter te kunnen inleven in een kip dan in een gelovige. „Is ons antwoord dan dat we onze muren zo hoog mogelijk optrekken? Het mediagebruik slaat grote bressen in die muren. Isolatie kan in deze tijd niet het antwoord zijn. Er wordt van ons gevraagd onze kwetsbaarheid te laten zien.”
De seculiere wereld is hunkerend op zoek naar houvast, zei Lock. „Ongelovigen durven hun niet-geloven ter discussie te stellen.” De EO zocht nieuwe wegen om het geluid van het Evangelie te laten klinken. Reformatorischen en evangelischen moeten zich niet zo drukmaken over hun onderlinge verschillen, vindt Lock. „Kijk door de zogenaamde oppervlakkigheid van de evangelische wereld heen om te zien of daar iets gloort van het licht van Christus.”
Bij zijn afscheid van het Wartburg College ontving W. Büdgen woensdag de Erasmusspeld van de gemeente Rotterdam „voor zijn langdurige en betrokken inzet voor het Rotterdamse onderwijs.”
Volgens de gemeente heeft Büdgen „een grote en positieve bijdrage geleverd aan het Rotterdamse onderwijsveld. Hij is in staat om open en diepgaand het gesprek te voeren over wezenlijke vraagstukken binnen dat onderwijs. Hoewel Büdgen zich prima op zijn plek voelt in het reformatorische onderwijs in een grote stad, kijkt hij altijd een stuk verder dan zijn eigen onderwijs. Hij heeft altijd gepleit voor diversiteit en burgerschap op school en leverde daar ook een concrete bijdrage aan.”
Büdgen wordt de nestor van het Rotterdamse voortgezet onderwijs genoemd en ook het kritisch ‘geweten’ van het Rotterdamse onderwijsveld. „Vanuit zijn gevoel voor verantwoordelijkheid bekleedde hij een groot aantal functies, zowel vrijwillig als professioneel. Hij was bijvoorbeeld bestuurder bij koepelorganisatie FOKOR, zette zich in voor de Mediawijzer en voor jongeren en was bestuurder van diverse onderwijsgerelateerde instituten.
De heer Büdgen was nadrukkelijk en geruime tijd betrokken bij de voorbereiding en uitvoering van het Rotterdams onderwijsbeleid van 2010-2014 en 2015-2018. Hij speelde een grote rol in het groeiende vertrouwen tussen schoolbesturen onderling en tussen schoolbesturen en gemeente. Niet voor niets staat hij bekend als een verbinder, die over zijn eigen zuil heenkijkt.”
