Broekers stelde vast dat De Graaf meer dan 30 jaar met verve burgemeester was en dat hij als Senaatsvoorzitter „eigenlijk de burgemeester van Nederland was”. Ze typeerde haar voorganger als sympathiek, relaxed en met gevoel voor humor. En als iemand die zijn verantwoordelijkheid „ten volle” nam tijdens bijvoorbeeld de inhuldiging van koning Willem-Alexander „ook toen er naderhand ophef ontstond”. De Graaf trad af omdat het beeld was ontstaan dat hij PVV-leider Geert Wilders bij de inhuldiging van de koning uit de buurt had willen houden van de nieuwe vorst.

Fred de Graaf blijft gewoon deel uitmaken van de Eerste Kamer. Als senator heeft hij „nu weer de volle vrijheid de degens te kruisen met bewindslieden. Ik denk dat je daar ook best weer zin in hebt”, hield Broekers hem voor. Griffier Geert Jan Hamilton was de afgelopen 2 jaar veelvuldig te vinden in De Graafs nabijheid. Hij schetste de betrekkelijkheid: de ene dag wist Fred de Graaf alle ogen op zich gericht bij de inhuldiging van de nieuwe koning, de dag erna sjouwde hij erop los toen hij zijn dochter hielp verhuizen.