Hoe vervoer je 10.000 kilo olifant?
EMMEN (ANP) – Dierenpark Emmen begint na dit weekeinde met de training van vier olifanten die de kudde moeten verlaten. De dikhuiden gaan op transport naar een dierentuin in het Duitse Osnabrück. Ze moeten weg omdat het al maanden hommeles is tussen twee olifantenfamilies die strijden om de heerschappij. Maar hoe vervoer je 10.000 kilo olifant?
Eigenlijk is dat niet zo ingewikkeld, relativeert bioloog Wybren Landman van Dierenpark Emmen: met grote zeecontainers, een dieplader en een kraan. „Maar wel een zware kraan, want ze wegen natuurlijk nogal wat.”
Met het vertrek van de vier komt een einde aan een al maanden durende olifantenvete. Die begon vorig jaar met het overlijden van kuddeleidster Htoo Khin Aye. Er ontstond een steeds heviger strijd om het leiderschap tussen de oudste vrouwelijke olifant Htoo Yin Aye met haar twee zonen en dochter aan de ene kant en een groep rond Mingalar Oo aan de andere kant: duw- en trekwerk en meppende slurven waren het gevolg. Alleen mannetje Radza deed er niet aan mee. Die stond erbij en keek ernaar, met zijn 7000 kilo. Volwassen mannetjesolifanten horen niet bij een kudde, maar gaan alleen door het leven.
Beide groepen leven nu al maanden gescheiden en gaan ook niet samen naar buiten. In het wild komt zo’n ruzie ook voor, zegt Landman. Dan zou de kudde zich opsplitsen en elke groep zijn eigen weg zoeken. In dit geval betekende het dat een van de groepen Emmen moest verlaten. De keuze viel op Htoo Khin Aye en haar gevolg. Mingalar Oo en aanhang blijven, omdat zij de eerstgeboren olifant in Emmen is.
Na het weekeinde, als het weer een beetje meezit, begint Dierenpark Emmen met het trainen van de olifanten. „We laten ze langzaam wennen aan wat ze te wachten staat. De verzorgers leggen in een grote stalen container lekkere hapjes. De dieren zijn nieuwsgierig en houden wel van wat lekkers, dus ze lopen uit zichzelf de container in. Duwen gaat niet bij zulke dieren.”
Als de olifanten eenmaal gewend zijn aan de containers, klapt de val letterlijk dicht. „Ze zullen wel wat onrustig zijn. Maar de verzorgers blijven erbij. Die geven door een gat in de containers wat lekkers en praten met de olifanten. Het zijn heel intelligente en sociale dieren; ze herkennen mensen.”
Een zware takelwagen takelt de container daarna op een dieplader. Daarna gaat het in een slakkengangetje naar Osnabrück. Landman verwacht dat er meerdere transporten nodig zijn. Moeder Htoo Yin Aye en de kleinste blijven bij elkaar, de andere twee gaan apart. De Duitsers hoeven niet te betalen voor de olifanten. Beide dierentuinen zijn aangesloten bij de European Association of Zoos and Aquaria (EAZA). Die helpen en ondersteunen elkaar. „We beschouwen de dieren als gemeenschappelijk bezit”, zegt Landman.
