Binnenland

Dijkgraaf: Mensen snakken naar gewoon gezin

Wie: Elbert Dijkgraaf (41), woordvoerder gezinszaken SGP in de Tweede Kamer en vader van een dochter (15) en twee zoons (12 en 9). Waarom: Deze week verscheen het Gezinsrapport 2011. In een korte serie gaan (ervarings)deskundigen in op conclusies uit het rapport.

Jacob Hoekman
18 May 2011 11:26Gewijzigd op 14 November 2020 15:01
Dijkgraaf. Foto Sjaak Verboom
Dijkgraaf. Foto Sjaak Verboom

Er gaat tegenwoordig meer tijd naar de kinderen dan vroeger.

Lachend: „Nou, privé herken ik dat zeker niet! Als vader schiet ik in dit werk zeer regelmatig tekort. Wel verkeer ik in de gelukkige omstandigheid dat ik een vrouw heb die de traditionele keuze gemaakt heeft om er fulltime voor de kinderen te zijn. Om me heen zie ik weinig dat een van de ouders er nagenoeg altijd is, nog los van de vraag of dat vader of moeder is. Mijn kinderen waarderen dat heel erg – dat mama thuis is en een kopje thee klaar heeft als ze uit school komen.”

Ouders vinden het belangrijk dat hun kinderen leren zelfstandig te denken en te handelen.

„Deze conclusie komt aardig overeen met het beeld dat ik heb van de maatschappij; ook met hoe ik daar zelf in sta. In deze tijd komt er zo veel op kinderen af dat het cruciaal is om hen zelfstandig te maken. Kijk naar het omgaan met media. Ik zeg niet alleen: Dit mag wel en dit mag niet, maar ik probeer de vraag bij mijn kinderen terug te leggen. En het mooie is dat ze dan meestal zelf ook wel snappen waarom ze een bepaald computerspelletje beter niet kunnen spelen.” De buurt en het sociale netwerk kunnen voor ouders een bron van steun vormen.

„Ik ben voorzitter geweest van een werkgroep van Helpende Handen, om ouders van kinderen met autisme te ondersteunen. Soms functioneerde het netwerk om hen heen prima, maar ik hoorde ook dramatische verhalen van mensen die nergens terechtkunnen. Toch moeten we wel terugvallen op dit soort netwerken, want professionalisering van alle zorg wordt onbetaalbaar. Daarin liggen kansen, ook voor de kerk. Voor traditionele taken van de kerk, zoals het stimuleren van gemeente-zijn, komt alleen maar meer ruimte.”

Trouwe kerkgangers zijn met hun gezinsopvattingen een vreemde eend in de bijt.

„Ik formuleer deze stelling liever positief: trouwe kerkgangers lopen voorop in de discussie. Als je aan jongeren vraagt wat hun ideaal is, zeggen ze niet dat ze het liefst in een gebroken gezin opgroeien. Nee, ze willen een traditioneel gezin met aandacht voor elkaar. En dan heb ik het echt niet alleen over reformatorische jongeren. Ons ideaal is gelukkig het ideaal van velen. Dat is veelzeggend. Ik merk dat ook in de politiek: veel mensen snakken naar een gewoon gezinsleven.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer