Kralingseveer vormt een opvallende enclave in de omgeving. Het voormalige dorpje is de kleinste en oudste wijk van de Rotterdamse deelgemeente Prins Alexander, maar wordt bijna volledig omsloten door de nieuwbouwwijken van de buurgemeente Capelle aan den IJssel.

De familie Tuitel woont er nu zo’n elf jaar. Kort voor de kerstdagen dwong een hevige woningbrand het gezin echter wekenlang tot een verblijf elders. Volgens de brandweer was in de periode vóór de brand de aanhechting tussen twee kachelpijpen in het plafond van de woonkamer losgeraakt. Vader B. Tuitel: „Kralingseveer is het diepste punt in de omgeving. We hebben daardoor veel last van vocht in de kruipruimte, waardoor de vloer was verrot.” De brand was volgens hem nauwelijks te voorkomen geweest. „Elf jaar terug hadden we de binten en planken nog vernieuwd. We zullen nu maar zorgen voor nóg meer luchtgaten.”

Al jaren kampen mensen in de wijk met wateroverlast. „De meeste huizen zijn in de jaren dertig van de vorige eeuw gebouwd, en niet onderheid”, verklaart voorzitster M. Vermeulen van de Belangenvereniging Kralingseveer. „De huizen zakken met de inklinkende veengrond mee. Het ene sneller dan het andere, dus de rijtjeshuizen lopen in een bult. Als woningen onder de grondwaterstand zakken, beginnen de problemen. Bij sommige huizen staat het zelfs binnen blank als het hard regent en de riolering het niet aankan.”

De oorzaak zoeken veel Kralingseveerders in de aanleg van de omliggende, hogere nieuwbouwwijken in de jaren negentig. Kralingseveerder T. van Eijk: „Ingenieursbureaus ontkennen dit, maar ervóór hebben we er nooit last van gehad.” Zoals meerdere buurtbewoners heeft hij een professionele pompinstallatie onder zijn woning. Die slaat automatisch aan als de kruipruimte volloopt, om het water af te voeren. Dit lost echter niet alles op. „Als het bijvoorbeeld een uur hard zou gaan regenen, gaat het alsnog fout.”

De gemeente Rotterdam heeft de afgelopen jaren diverse aanpassingen doorgevoerd die de overlast verminderen. Van Eijk: „Ze hebben bijvoorbeeld veel knelpunten uit het riool verwijderd.” De grond blijft echter verzakken, dus steeds meer woningen bereiken het kritieke punt. Veel mensen maken zich dan ook zorgen. Vermeulen: „De huizen raken op deze manier onverkoopbaar. Mogelijk ontstaat er daardoor straks leegstand en verpaupert Kralingseveer.”

Woordvoerder G. Kastelein van de deelgemeente Prins Alexander bevestigt dat de woningen door de doorgaande verzakkingen uiteindelijk niet te handhaven zijn. De kans dat de gemeente de huizen zal onteigenen om ze te slopen, lijkt dan ook reëel aanwezig te zijn. Een onderzoek daarnaar zou, volgens eerdere krantenberichten in lokale media, eind 2009 worden afgerond.

Verantwoordelijk bestuurder P. Meijer zal echter pas over ongeveer een maand „de mogelijkheden” toelichten in een bewonersbijeenkomst, zo zegt woordvoerder Kastelein. Tot die tijd laat de gemeente zich niet uit over haar plannen. Kastelein: „Het zal in ieder geval een koude mededeling zijn.”