De lucht van versgebakken brood hangt boven de haven van Spakenburg. Moderne jachten en nostalgische botters liggen gebroederlijk naast elkaar in het zonnetje. Hier en daar steekt een vroege vogel zijn hoofd boven het dek.

Ruud (62) en zijn vrouw Trix (58), die uit de buurt van Antwerpen komen, zijn al een tijdje in de weer. „We hebben zojuist onze boot verlegd”, legt Ruud uit. „Op de vorige plek stonk het enorm naar wier. Deze plek is beter.”

Hij stapt de kajuit van de Lord Nelson binnen, waar zijn vrouw thee aan het zetten is. Ondanks de overlast is Spakenburg hun lievelingshaven. „Het is net of de tijd hier heeft stilgestaan”, vindt Ruud. „Dat klinkt misschien wat tuttig, maar het is altijd gezellig. We kennen heel wat mensen. Als we boodschappen gaan doen, komen we langs het huis van een invalide vrouw. Ze tikt dan soms op het raam en vraagt of we iets voor haar willen meenemen.” De komende dagen blijft het stel dan ook in Spakenburg.

Wat de Lord Nelson voor type boot is, kan Ruud 
niet precies zeggen. „Het is 
in ieder geval een Amerikaans jacht dat is gebouwd naar 
het model van een sleper 
uit de jaren 30. Van dit soort zijn er maar weinig, we 
hebben veel bekijks.”

Toen Ruud de boot tien jaar geleden zag, was hij op slag verliefd. De eigenaar wilde het schip niet kwijt, maar Ruud had een lange adem: „Ik blijf hier met mijn boot liggen tot we een deal hebben”, zei hij tegen de man. Na een week werd hij de eigenaar en noemde hij het schip naar de ruige zeeheld Lord Nelson.

Was het in het begin nog leuk om veel belangstelling te krijgen, Trix en Ruud vinden de aandacht soms wel vervelend worden. In elke haven is de boot een blikvanger. „Havenmeesters die normaal nooit hun hok uitgaan, komen nu ineens naar buiten”, illustreert Ruud. Trix knikt. „En regelmatig vragen bruidjes of ze foto’s mogen maken op de punt.”

Ook al geniet Trix van de gemotoriseerde Lord Nelson, ze vindt „zeilen het mooiste wat er is.” Jarenlang heeft het stel op windkracht gevaren. „Maar op den duur wil je toch meer comfort. We hebben bijvoorbeeld een enorme Amerikaanse koelkast aan boord. Je mag wel even kijken, maar niet aan het koper zitten, dat heb ik net gepoetst.” Internet en een douche zijn luxe op een boot, „maar als je vier maanden per jaar vaart, heb je daar ook wel behoefte aan.”

Voor het leven aan boord maakt het weinig uit wat voor weer het is, meent Ruud. Trix: „We hebben wel eens een zomer alleen maar mooi weer gehad. We misten toen het gezellig binnen zitten, het spelletjes doen en erwtensoep eten. Maar een zonnetje is natuurlijk heerlijk.”

Varend Nederland gaat deze weken massaal het water op. Deel drie in een serie.