„Kloof tussen Amerika en Ethiopië schrijnend”
GRAND RAPIDS – Zijn eerste indruk van Amerika was voor de Ethiopische christen Hundessa schokkend: „Ik zie hier veel dikke mensen. In mijn land sterven mensen aan ondervoeding, in Amerika sterven ze aan overgewicht. Ik zie hier mensen voortdurend eten, aan tafel, langs de weg. In Afrika hebben de meesten nauwelijks één maaltijd per dag.”
Name Teferi Hundessa (39) is lid van de Ethiopian Evangelical Church in Ethiopia (EECE). Evangelical betekent gewoon gereformeerd (reformed), legt hij uit, reden waarom de kerk ook lid is van de Gereformeerde Oecumenische Raad (GOR): „We hebben gekozen voor de naam ”evangelical” omdat zowel de lutheraanse als de presbyteriaanse traditie in ons land zich daarin herkent. De term omvat dus beide richtingen.”
Hundessa is docent aan het seminarie van zijn kerk, Mekana Jesus Seminary, in de hoofdstad Addis Abeba. Hij doceert daar praktische theologie.
Ethiopië is een christelijk land. Tachtig procent hangt het christendom aan, de rest is vooral moslim. De kerk van Hundessa telt 5 miljoen leden, slechts een geringe minderheid vergeleken met de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk, die zo’n 80 procent van de christelijke bevolking van het land uitmaakt.
Hundessa: „Deze kerk beschouwt zich als een nationale kerk en ziet onze kerken als een buitenlandse kerk van westerse oorsprong. De Ethiopisch-Orthodoxe Kerk verbiedt het haar leden uit de Bijbel te lezen. Men is bang dat mensen dan beseffen wat de waarheid is, waardoor zij zich bij andere kerken zouden kunnen aansluiten. Wij vinden dat Christus gepreekt moet worden, het zuivere Evangelie, niet een boodschap waarin iedereen zichzelf kan blijven, niet een leer die praktisch neerkomt op syncretisme.”
Toch is er een bepaalde band met de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk, evenals met andere gemeenschappen zoals de Rooms-Katholieke Kerk en de Anglicaanse Kerk. „We hebben contacten in de Ethiopian Christian Fellowship. Dit orgaan wil een oplossing bieden voor verschillende uitdagingen in ons land, zoals de opkomst van radicale moslims. We hebben elkaar nodig om praktisch op een aantal punten samen te werken.”
De EECE werd zo’n vijf jaar geleden lid van de GOR. „We leven in een tijd waarin overal ter wereld groepen werkzaam zijn die zich tegen het Evangelie keren. Daarom is een gezamenlijke organisatie nodig, in het belang van het Koninkrijk van God. We hebben het contact ook nodig om zelf gevoed te worden.”
Hundessa beschouwt de fusie van de WARC en de GOR in de WCRC als een goede zaak. Hij beseft dat er verschillen in confessionele uitgangspunten zijn tussen zijn kerk en een aantal kerken in de WCRC. Zo houdt zijn kerk vast aan een strikte opvatting van de Bijbel als Gods Woord. Hundessa vindt bijvoorbeeld ook dat het praktiseren van homoseksualiteit tegen de Schrift ingaat. „Onlangs nam de Evangelical Lutheran Church of America het besluit om homoseksuelen toe te laten als volwaardige gemeenteleden. Het is een kerk waarmee we nauwe contacten hebben en die ons ook financieel steunt. We hebben haar laten weten het niet met haar besluit eens te zijn. Zoiets brengt ons echter wel in een moeilijke situatie. Ze steunt ons immers financieel. Maar als dat betekent dat we ook haar visie op homoseksualiteit moeten accepteren, dan zullen we deze steun weigeren. De Bijbel is voor ons het onfeilbare Woord van God. Dat neemt niet weg dat we in de praktijk ons ook meer aanpassen aan bepaalde ontwikkelingen dan in het verleden, zoals op het punt van het gebruik van de muziek in de eredienst.”
De beschouwingen van de WCRC over gerechtigheid en de tegenstelling tussen arm en rijk zijn niet uit de lucht gegrepen. „Het leven in Ethiopië is zwaar. In de politiek is er veel corruptie, verkiezingen verlopen oneerlijk. De mensen voeren een dagelijkse strijd om het bestaan. Toch vinden mensen steun in hun vertrouwen in God. Hoop is goed voedsel voor het leven. Dat verklaart ook dat de kerken blijven groeien en de kerkgebouwen op zondag vol zitten.”
De dagelijkse situatie in Ethiopië toont een schrijnende kloof met Amerika. Toen Hundessa voor het eerst in Amerika was, verbaasden hem de almaar etende mensen en het overgewicht dat hiervan (kennelijk) het gevolg is. „Ik weet wel dat de mensen hier vriendelijk en beleefd zijn. Maar de schrijnende tegenstelling met Ethiopië schokt me wel. Het geld dat nodig is voor het behandelen van mensen vanwege hun overgewicht en de ziekten die ermee gepaard gaan, kunnen beter aangewend worden voor degenen die honger hebben. Helaas zit de wereld zo niet in elkaar.”
