„Meewarige blikken bij een Bijbels citaat”
In 1977 stond B. G. (Breun) van Ruiswijk samen met Meindert Leerling aan de wieg van de RPF in Huizen. Nu zet hij als CU’er een streep onder zijn politieke activiteiten in de raad. „Al blijf ik een politiek geïnteresseerd burger.”
In 1970 vestigde de in Ede geboren Van Ruiswijk (69) zich samen met zijn vrouw in Huizen. „Ik kon na een opleiding in het bankvak bij de ABN kiezen tussen De Meern en Huizen om als directeur aan de slag te gaan.”Omdat Huizen qua karakter veel overeenkwam met hun toenmalige woonplaats Veenendaal koos het echtpaar Van Ruiswijk voor het dorp in het Gooi. „En we hebben er geen moment spijt van gehad”, voegt Van Ruiswijk er in één adem aan toe.
Van Ruiswijk richtte in Huizen samen met Meindert Leerling de RPF op, de partij die later met het GPV zou fuseren tot de CU. „Wij konden ons niet vinden in het samengaan van ARP, CHU en KVP in CDA. Leerling was landelijk met de RPF al bezig, maar wilde ook plaatselijk iets beginnen. Hij vroeg mij of ik bereid was daaraan mee te werken en daarop heb ik ja gezegd.”
In 1978 namen SGP, RPF en GPV met een gezamenlijke lijst deel aan de verkiezingen. Van Ruiswijk stond derde op de kieslijst en kwam net niet in de gemeenteraad, wel werd hij namens de gemeente Huizen voor SGP/RPF/GPV lid van het algemeen Bestuur van het Gewest Gooi en Vechtstreek. „Dat orgaan kwam één keer in de maand bijeen en kon richtlijnen uitzetten voor de gemeentes met betrekking tot het behoud van de natuur en verplichte laagbouw. Aan die laatste richtlijn heeft men zich tot eind jaren negentig gehouden.”
Van 1982 tot 2010 –„bij elkaar 28 jaar”– nam Van Ruiswijk zitting in de gemeenteraad van Huizen. Van 1998 tot 2000 was hij wethouder van de gemeente met de portefeuilles financiën, personeel, automatisering, maatschappelijk werk en gezondheidszorg. Terugkijkend op die periode is voor Van Ruiswijk de tijd omgevlogen: „Duizend jaren zijn als de dag van gisteren, staat geschreven in Psalm 90. Voor mij zijn de drie decennia in de politiek als de dag van gisteren.”
Wat is in die 28 jaar in de gemeenteraad voor u een hooptepunt geweest?
„Te veel eigenlijk om op te noemen, al is het in de politiek nooit zo dat je iets alleen doet. Je moet altijd met andere partijen een akkoord sluiten. Maar Huizen mag trots zijn op zijn armoede- en WMO-beleid. En, als ik nog een hooptepunt mag noemen: ik heb drie keer in de vertrouwenscommissie benoeming burgemeester mogen zitten. Daarin heb je dan een stem welke burgmeester voor het dorp geschikt is.”
De laatste keus met burgemeester Van Gils lijkt wat minder gelukkig. Hij moest eind vorig jaar vroegtijdig vertrekken.
„Laat ik er dit van zeggen: Van Gils kan zichzelf goed verkopen.”
Wat zijn voor u dieptepunten in de achterliggende jaren geweest?
„Ik ken er eigenlijk maar één en dat is de afschaffing van het ambtsgebed in 1987. Dat ambtsgebed mag dan een formuliergebed zijn, maar het gaf toch de intentie weer waar je als politicus voor staat. Burgemeester Hoekzema van de VVD heeft zich met hand en tand verzet tegen de motie van, ik dacht, de linkse partijen. Maar dat mocht niet baten, want zijn eigen VVD ging mee. Er is nu alleen nog maar een moment stilte aan het begin en aan het einde van de avond.”
Van Ruiswijk betreurt het dat in Huizen de christelijke politieke partijen de handen steeds minder op elkaar krijgen. „Bij de verkiezingen van 3 maart behaalden de christelijke partijen CDA, CU en SGP samen slechts zeven van de 27 zetels. De VVD alleen haalde ook zeven zetels en als je de zetels van twee van de VVD afgescheiden partijen daarbij optelt zit die partij op elf.”
De teloorgang van de christelijke partijen lijkt niet tegen te houden?
„Die houd je als mens inderdaad niet tegen. Het is zoals ik dinsdag in mijn afscheidstoespraak Prediker citeerde: „Hetgeen geweest is, het zal er zijn, hetgeen gedaan is zal gedaan worden.” Met andere woorden, er is niets nieuws onder de zon. De mensen willen weinig weten van Iemand Die alles bestuurt. Als je in de raad daaraan refereert, kijken ze je meewarig aan.”
Wat gaat u doen nu u niet meer in de raad zit?
„Ik ben zo druk als het maar kan. Mijn vrouw en ik zijn één dag in de week oppasoma en oppasopa. In en rond het huis moet ik het nodige doen. En ik blijf als geïnteresseerd burger de politiek volgen.”
Dit is het zevende deel in een serie interviews met scheidende raadsleden.