Klik hier voor de tekst van de open brief. Dat schrijven twaalf voorgangers uit de orthodoxe vleugel van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) in een open brief die ze vrijdag publiceerden als reactie op het Kairosdocument, dat dinsdag wordt aangeboden aan kerkleiders uit Nederland.

De briefschrijvers vragen zich af of het nieuwe Schriftverstaan, zoals dat wordt gepresenteerd in het Kairosdocument, werkelijk door de Geest is ingegeven. „Gaan Woord en Geest hier samen? Geen woord namelijk over de betekenis van Romeinen 9-11, waarin Paulus betuigt dat God Zijn trouw aan Israël door alles heen gestand doet. Geen woord over de blijvende beloften voor Israël als volk in het Oude Testament. Elke Bijbelse visie op Israël als volk ontbreekt. Het nieuwe verstaan van de Schrift met betrekking tot Israël geldt „alle volken”, universeel. Vervangingstheologie in een nieuw jasje!” aldus de open brief. „Universalisering dus ook van de landbelofte die ten koste gaat van de bijzondere beloften aan Israël.”

De visie op Israël op grond van „de beloften, de verkiezing, volk van God en het land” komt volgens het Kairosdocument voort uit een fundamentalistische Bijbelopvatting „die dood en verderf zaait, omdat het Woord van God in steen is veranderd”. „Dat kunnen kerken, die zich decennia lang vanuit die visie fundamenteel theologisch met Israël, volk, land en staat hebben bezig gehouden, zich kennelijk voor gezegd houden”, aldus de schrijvers van de open brief.

De gerechtigheid waarover het Kairosdocument schrijft richt zich, volgens de open brief, maar op één onrecht, namelijk de zonde van de bezetting van het land door Israël en dientengevolge het lijden van het Palestijnse volk. „Op geen enkele wijze klinkt iets door van het grote onrecht dat de Joden in een twintig eeuwen lange geschiedenis van onderdrukking en vervolging is aangedaan, laat staan van dankbaarheid voor het recht dat hen werd verleend om terug te keren uit de ballingschap naar hun thuisland.” Volgens de brief betekent de schreeuw om recht voor de Palestijnen „schreeuwend onrecht” voor de Joden.

Het feit dat de Palestijnse theologen onder het mom van liefde en vredelievendheid oproepen tot een boycot van Israël is volgens de schrijvers van de open brief „een gotspe, ofwel een onbeschaamde brutaliteit.”

Volgens de brief hebben Palestijnen zeker wel geleden onder acties van Israël. „Ze hebben geleden onder soms overspannen acties tot zelfbehoud van Israël, in een onontwarbare kluwen van actie en tegenactie. Ze hebben echter vooral geleden onder de misleiding van hun eigen leiders.”

Aan het slot van de brief roepen de schrijvers de Protestantse Kerk ertoe op zich van „dit tendentieuze geschrift” te distantiëren. „Pro forma worden antisemitisme en islamofobie afgewezen. De islamitische component in het conflict wordt echter in het geheel niet benoemd. Men onderkent bovendien niet dat antisemitisme diep in de geschiedenis is verworteld en zich vandaag uiten kan in aanvallen op de staat Israël als een collectief van Joden.”

Aanvaarding van dit document door de Protestantse Kerk zou volgens de briefschrijvers neerkomen „op een gevaarlijke verschuiving ten opzichte van de solidariteit of onopgeefbare verbondenheid met Israël, die met name de Hervormde Kerk in haar geschrift ”Israël: volk, land en staat” in 1970 heeft verwoord en die tot op vandaag in de Protestantse Kerk wordt betuigd. Het uur der waarheid slaat dan om in het uur der misleiding.”

De organisatie Christenen voor Israël heeft gisteren de kerken in Nederland dringend opgeroepen tot voorbede voor Israël. De organisatie noemt ook het verschijnen van het document ”Uur van de waarheid” als reden voor voorbede. De oproep tot gebed sluit ook „de vele Palestijnse christenen die lijden onder de terreur van Hamas en Palestijnse Autoriteit” in.