Versteegs opa en oma Beert en Stijntje vestigen zich in 1942 in Garderen. Beert neemt er een wagenmakerij over, gevestigd in een uit 1811 daterende boerderij. Als na de Tweede Wereldoorlog de vraag naar wagens snel afneemt, stapt hij over op het vervaardigen van meubels. Het bedrijf krijgt al in de begintijd de naam Onder de Lindeboom, genoemd naar de imposante en eeuwenoude boom op het erf.

Begin jaren vijftig komt het echtpaar in aanraking met een verkoper van potten, vazen en pannetjes. Versteeg: „Die stelt voor om een partijtje neer te zetten omdat een groeiend aantal toeristen Garderen bezoekt. Na een week is alles weg.” Het is de start van een afdeling in serviezen en cadeaus.

In 2000 ondergaat de winkel een ingrijpende verbouwing. Met twee verdiepingen, een volledige onderkeldering en het monumentale pand aan de voorzijde ontstaat een woonwinkel van ruim 1000 vierkante meter met een grote collectie meubelen, verlichting, woonaccessoires, cadeaus, en benodigdheden voor koken en tafelen.

Ambachtelijk

De meubelmakerij, waarmee alles is begonnen, heeft een plek aan de achterzijde. Versteeg omschrijft dit ambachtelijke onderdeel als „een mooie aanvulling”. Het maken van voornamelijk tafels en kasten is niet doorslaggevend voor de omzet. „Ik schat dat tussen de 10 en 15 procent afkomstig is uit de meubelmakerij. Als iemand iets speciaals wil, kunnen wij dat eigenlijk altijd maken. De laatste tijd voorzien we ook regelmatig oude meubelen van een nieuwe kleur.”

In bedrijfseconomisch opzicht is vooral de vraag naar meubels en relaxfauteuils belangrijk. Klanten, deels uit de reformatorische achterban, trekt Onder de Lindeboom uit heel Nederland. Versteeg: „Zelfs Duitsers en Belgen weten onze woonwinkel te vinden. Onlangs hebben we nog een appartement bij Antwerpen ingericht.”

De laatste jaren krijgt het bedrijf soms opdrachten voor grote projecten, zoals het inrichten van een compleet kantoor. Voor zulke complete inrichtingen heeft de familie de beschikking over eigen stylisten.

Zoon Jan, de vierde generatie Versteeg, werkt sinds 2012 in het bedrijf. Twee jaar geleden trad hij toe tot de vennootschap onder firma. De andere vennoten zijn vader Jan en moeder Corrie. Na zijn opleiding beheerst ook Jan junior het meubelmakersvak.

Vader Versteeg is nog volop in bedrijf actief, maar legt zich daarnaast toe op het gieten van door kunstenaar Henk Roosink ontworpen beelden met voorstellingen van jachttaferelen en Bijbelse voorstellingen. „Van gietsteen, een speciaal soort gips met gemalen steen.” Ze worden verkocht in de eigen winkel en via dealers.

Curaçao

Over de toekomst durft Versteeg senior zich niet uit te laten. Dat er ruimtegebrek is, blijkt uit een grote tent die naast de woning staat. Het is het plan om volgend jaar de monumentale voorzijde van de winkel, met karakteristieke kleine ruitjes, te verbouwen.

„Voorspoed is geen vanzelfsprekendheid”, benadrukt Versteeg. „Het gaat vaak op en neer. In de jaren tachtig was er duidelijk sprake van een inzinking en m’n opa heeft eveneens mindere tijden gekend. Vlak voordat hij een grote opdracht kreeg om een hotel op Curaçao in te richten, werd hij bepaald bij psalm 68 vers 14. Daarin staat dat ze u zelfs uit het allerverste land zullen vereren met geschenken.”

Wat dichterbij, in de jaren voorafgaand aan corona, gingen de zaken evenmin goed. „Pas kort voordat de pandemie uitbrak, nam de vraag toe. Ik sprak eens een akkerbouwer, die benadrukte hoe afhankelijk hij was van het weer. Ik heb hem toen geantwoord dat wij niet minder afhankelijk zijn. Als God ons geen klanten stuurt, gaat het echt niet.”