Dit zei dr. H. (Henk) Post in Ede bij de presentatie van zijn nieuwste boek ”Hooglied. Liefde sterk als de dood”. Hij noemde zijn boek vrijdagmiddag geen commentaar maar een „meditatieve uitleg”. Eerder verschenen van zijn hand boeken over Job, Spreuken, Prediker en de Bergrede.

Hooglied is volgens dr. Post geen geschiedenisboek, maar een gedicht met vergelijkingen om als wijsheidsboek onderricht te geven in de echte liefde. Het ”Lied der liederen” moet worden gelezen in de context van de hele Schrift, zo zei dr. Post, die Hooglied in verband bracht met de jubelende uitroep van Adam bij het zien van Eva: „Deze is ditmaal been van mijn beenderen, en vlees van mijn vlees! Deze zal vrouw genoemd worden, want uit de man is zij genomen” (Genesis 2:23).

Zuiver

Op uitzonderlijk zuivere manier wordt in Hooglied gesproken over liefde en seksualiteit als scheppingsgave die alleen in een levenslange verbintenis bewaard kan worden, stelde dr. Post. „Dat levert in onze verseksualiseerde samenleving grote spanningen op, zelfs zo dat het bij christenen voor een geloofsbeproeving kan zorgen.””

Dr. W.M. de Bruin, predikant te Bleiswijk (Protestantse Kerk in Nederland) en oudtestamenticus citeerde eerst dichtregels uit ”Hooglied, een geschenk” van dichteres Lies Boven-Boonstra: „Ik durf het Hooglied nauwelijks met woorden aan te raken / Ik huiver voor een lied zo zuiver”. Hij prees daarna de auteur die de meest tere dingen toch onverbloemd wist te benoemen. Volgens De Bruin werd daarmee de lijn van een lange traditie van het „vergeestelijken” of het zinnebeeldig of allegorische uitleggen verlaten. De lijn van symbolische lezing begon al in het Jodendom toen rabbi Akiva (50-135 na Christus) de vloek uitsprak over ieder die een letterlijke uitleg van het Hooglied voorstond.

De uitleg van dr. Post is volgens dr. De Bruin niet minder dan een „eerherstel van het schepselmatige leven waarin de lichamelijke liefde als gave en opgave niet iets ‘laags’ is, maar een voluit geestelijke zaak”. De Bleiswijkse predikant gaf voorbeelden uit de kerkgeschiedenis waar in de traditie van allegorisch uitleggen sprake was van „willekeur” waarbij de meest uiteenlopende, soms vreemde interpretaties werden gegeven.

Ingebed

Dr. C.P. de Boer, christelijk gereformeerd predikant te Sliedrecht, docent Bijbelse theologie, hermeneutiek en exegese aan het Hersteld Hervormd Seminarie zag –anders dan dr. Post– toch ruimte voor een „typologische uitleg”. De plaats van het boek Hooglied in de Joodse Bijbel is volgens dr. De Boer veelzeggend. Het boek Spreuken eindigt met het loflied op de „deugdelijke vrouw”. Direct daarna komt het boek Ruth –waarin Boaz zijn toekomstige vrouw beschrijft in dezelfde termen– en dan komt Hooglied. Het boek is ingebed in de geschiedenis van het huis van David en de heilsgeschiedenis. De Boer hield een pleidooi Hooglied te zien in het licht van de Schepping en verbondsrelatie. Dan is er geen plaats voor een scheiding tussen het lichamelijke en het geestelijke.

Als laatste spreker prees dr. H. Klink, hervormd predikant te Hoornaar (PKN) de schrijver om zijn letterlijke uitleg en het afzien van de allegorische uitleg. Volgens hem wordt door de uitleg duidelijk dat het gaat om echte liefde en dat de echte schoonheid van het plattelandsmeisje wordt bezongen. Met verwijzing naar Dante’s wereldberoemde gedicht ”Goddelijke Comedie”, legde dr. Klink uit dat daar in de geliefde Beatrice schoonheid en vroomheid en heiligheid bij elkaar horen.