Het CBS meldde donderdag na een eerste raming dat de inflatie in februari op 8 procent is uitgekomen. Dat is ruim minder dan de piek van 14,5 procent in september. Maar de prijzen stegen de afgelopen drie maanden juist minder hard. Daardoor is de 8 procent van februari een tegenvaller.

Voer voor deskundigen, maar vooral voelbare realiteit achter voordeuren. Met name dagelijkse boodschappen zijn opnieuw flink duurder geworden. Voor gas, stroom en brandstof hoeft ondertussen wat minder te worden neergeteld, maar ze blijven voor de meeste huishoudens een kostenpost van jewelste.

Dat voor een volle kar boodschappen flink meer moet worden betaald bij de kassa dan ruim een jaar geleden, is voor niemand nieuws. Die verhalen doen het onverminderd goed bij de koffieautomaat en op verjaardagen. Doorgaans gaat het dan om mensen die die hogere uitgaven nog wel kunnen opbrengen: vervelend, maar te dragen. De wintersportvakantie kwam gelukkig niet in gevaar.

Er zou echter meer oor en oog moeten zijn voor wat niet gehoord en gezien wordt. Vier op de tien huishoudens hebben moeite om de eindjes aan elkaar te knopen, betalingsachterstanden nemen toe, meer mensen dan ooit lenen geld van vrienden of familieleden.

De weg van geldzorgen via geldstress naar echte armoede is al lang geen zeldzaam traject meer. De gevolgen die dat heeft voor levens van mensen zijn diepingrijpend. Laat dát nu juist een thema zijn dat in oppervlakkige gesprekken níet bespreekbaar is. Met geldzorgen loop je niet te koop, armoede hult zich al snel in een deken van stilzwijgen.

Toch zijn signalen die wijzen op geldzorgen wel op te merken, legde deze week een RMU-bestuurder uit in het Reformatorisch Dagblad. Dat kan op het werk variëren van vergeetachtigheid tot het zich onttrekken aan sociale activiteiten. Zijn oproep om hierop alert te zijn is meer dan op zijn plaats.

Iets soortgelijks geldt voor de school, in de eigen familiekring of buurt of in de kerk: denk niet te snel dat wat niet gehoord en niet zichtbaar is, dan ook wel niet zal bestaan.

In de Bijbel werd eens aan de Heere Jezus gevraagd wat het grote gebod is. Het antwoord is als volgt samen te vatten: God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf.

Die opdracht vraagt om een extra inspanning. Niet alleen kletsen bij de koffieautomaat, maar ook een lunchwandeling maken en in gesprek raken. Niet slechts naast iemand in de kerkbank zitten, maar na afloop van de dienst op het kerkplein informeren hoe het gaat. En waar kan de daad bij het woord: geven maakt rijk.

Daarmee zijn geldzorgen niet direct uit de wereld, maar voelen zij die daaronder lijden zich wel gehoord en gezien.