De ”doomsday clock” is een klok die aangeeft dat de wereld dreigt ten onder te gaan door een kernoorlog of andere rampen. Deze graadmeter voor veiligheid is bedacht in 1947, kort na de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. In 1991 werd de klok op 17 minuten voor twaalf gezet, omdat het IJzeren Gordijn verdween. Maar dat ‘kwartiertje’ kromp ineen tot 100 seconden in 2021. En sinds president Poetin af en toe waarschuwt dat hij „alle beschikbare middelen” kan inzetten, zijn daar weer 10 seconden vanaf gehaald. Er is sprake van „ongekend gevaar”, het risico is groter dan ooit in de wereldgeschiedenis.

Nu is het voor christenen een geruststellende gedachte dat de toekomst van de wereld niet in handen is van wetenschappers of presidenten. De Heere regeert, stelden twee predikanten donderdag in het Reformatorisch Dagblad. Maar daarmee is zo’n signaal van wetenschappers niet iets om zomaar naast je neer te leggen. Op z’n minst zouden christenen zorgvuldig de Bijbel naast de krant kunnen leggen om te onderzoeken of de daarin genoemde tekenen aansluiten bij de waarschuwing van wetenschappers.

Nu zijn er heel wat christelijke auteurs geweest die stellige uitspraken deden over het einde der tijden. Zij misbruiken het Bijbelboek Openbaring voor speculatieve of angstaanjagende scenario’s. De coronapandemie en het uitbreken van de Oekraïne-oorlog waren koren op de molen van onheilspredikers. Sociale media en andere nepnieuwsmachines zorgden voor wind in hun zeilen. Dat leidde echter eerder tot onrust en verwarring dan tot berouw, bekering en vertrouwend uitzien naar de wederkomst.

De wijzers van de doemdagklok werken daar evenmin aan mee. Natuurlijk wijzen zij mensen op hun verantwoordelijkheid op de verschillende terreinen waar rampen dreigen. Maar dat leidt gemakkelijk tot symptoombestrijding en brengt niet bij de diepere oorzaken. Die wijst de Bijbel wel aan: het geloof in de afgoden van maakbaarheid, individualisering, hedonisme en materialisme. Daarnaast noemt Jezus in de evangeliën ook andere tekenen van de eindtijd: toenemende ongerechtigheid, verkilling van de liefde, vervolging van christenen en de verbreiding van het Evangelie.

Een doorsnee burger kan zich machteloos of angstig voelen bij de dreiging van een kernoorlog, biowapens of klimaatverandering. Maar christenen die door Gods genade trouw blijven aan Zijn Woord en daarnaar leven, hoeven zich niet te laten verlammen en blijven op hun post: waarschuwend en waakzaam, vol ontzag en verlangend uitziend naar de wederkomst, zoals de belijdenis zegt: „Daarom verwachten wij die grote dag met een groot verlangen.”