De kerkdeur zwaait op máándag alweer open: Laat de kinderen tot Hem komen
In Nederland gaan kerkdeuren op zondagavond dicht om pas na een week weer van het slot te gaan. De dagen daartussen? Dan valt het zelfs voor gemeenteleden niet mee om binnen te komen („Wie heeft er een sleutel?”).
Daarom stond ik met mijn ogen te knipperen toen in Sancti Spiritus op maandagochtend de deur van de kerk openzwaaide. Nee, niet voor een kerkdienst, maar voor een liefdedienst. Welkom op de kinderopvang van Los Pinos Nuevos, een kerk in de Cubaanse stad Sancti Spiritus. Kinderopvang in de kerk? Akkoord, voorschoolse kinderopvang kennen we in Nederland ook, maar gemeenteleden die bezig zijn met flesjes vullen en voorlezen? Dat is bijzonder.
We zijn dan ook in Cuba, een land waar het communisme de dienst uitmaakt, en waar het regime het heeft gemunt op één enkele zin uit de Bijbel, woorden van Jezus: „Laat de kinderen tot Mij komen en verhindert ze niet” (Lukas 18:15-17). „Laat Cubaanse kinderen toch vooral níét tot Hem komen”, luidt de verwrongen variant van het bewind. Daarom wordt er op school gezwegen over het christelijk geloof. En als het wel ter sprake komt, dan in denigrerende zin.
„Door onze gezamenlijke hulp stellen we kleine christelijke gemeenten en organisaties in Cuba in staat om ruimhartig te delen” - Louwrens Stoter, projectcoördinator Bijzondere Noden
Wie kinderen aan de voeten van Jezus wil brengen, doet dat vóórdat ze naar school gaan. Niet buiten op straat, want ook daar geldt zwijgplicht, maar achter de muren van de kerk. Door op die plek voorschoolse opvang te regelen. Ouders zijn er blij mee, want ze moeten de kost verdienen maar weten niet waar ze hun handenbindertjes moeten laten. Werkende vaders en moeders zijn in het straatarme Cuba echt niet bezig om een luxeleventje bij elkaar te harken, integendeel. De hoge kosten van een alledaagse portie rijst met bonen moeten worden verdiend.
„Breng jullie kinderen maar bij ons”, klinkt het vanuit de kerk.
En zo komt het dat op maandagochtend de deuren van de kerk opengaan. En niet-kerkelijke gezinnen naar binnen gaan. Zo’n vijftig kinderen van twee tot vijf jaar bezoeken de opvang, die de naam ”Manada Pequena”, klein kuddeke (Lukas 12:32), kreeg. Ze worden gebracht door ouders die vertellen dat ze ’s avonds christelijke kinderliedjes zingen „omdat ons dochtertje die zo mooi vindt”. De komende weken gaat u nader met hen kennismaken.
Voor nu even genoeg. Genoeg om u ervan te overtuigen dat ook dit project onze steun verdient. Een kleine 34.000 euro is nodig om het de komende drie jaar te laten voortbestaan. Helpt u mee daarvoor te zorgen?
