Ds. IJsselstein: Kies geen carrière, maar ga de zending in
LEIDEN. „Niet een paar duizenden gaan verloren. Honderden miljoenen mensen sterven zonder God. Je moet, wat mij betreft, nee, wat God betreft, jezelf afvragen of de Heere je roept om je met deze mensen te bemoeien.”
Ds. J. IJsselstein uit Kampen sprak woensdag op een avond van de Leidse studentenkring van de Gereformeerde Gemeenten over roeping en levenskeuze. „Je kunt in Nederland carrière maken. Dat heb ik vroeger ook een beetje gedaan. Maar ondertussen blijven miljoenen onwetend over God.”
De avond was de eerste in een serie van drie rondom het thema roeping. In het Leidse Driestar College zullen drs. Sarina Brons-van der Wekken en SGP-politicus Dijkgraaf in april en mei eveneens spreken over roeping en beroep.
De kringleiders Willem en Gertrude de Wildt hopen met de avonden de studentenkring een extra stimulans te geven. Dat blijkt te helpen: de kring groeit weer. Op de gisteren belegde avond, waarvoor in brede kring werd geadverteerd, kwamen ruim vijftig jongvolwassenen af.
Innerlijke rust
Ds. IJsselstein blikte terug op het thema roeping in zijn persoonlijk leven. Zijn doel was zendingsarts te worden: „Dat leefde al lang in mijn hart. Ik ben daarom geneeskunde gaan studeren in Utrecht. Grote geloofsstrijd rondom deze studiekeuze kende ik niet. Worstelingen over de goede weg in het leven krijgen mensen vaak op oudere leeftijd. Wel kreeg ik een soort innerlijke rust tegenover de Heere.”
Maar bij Zending Gereformeerde Gemeenten hadden ze hem niet nodig, zo bleek na zijn studie. „Ik was daar erg boos over. Er was toch vraag naar zendingswerkers? Ik dacht dat de Heere wel dankbaar zou zijn met mijn wensen en verlangens om te gaan werken in Zijn wijngaard. Later heb ik de Heere voor deze les gedankt.”
Ds. IJsselstein werkte eerst als psychiater, daarna als zendingspredikant in Papoea. Dat stopte. Nu is ds. IJsselstein predikant van de gereformeerde gemeente te Kampen. „Roeping betekent radicaal luisteren naar Gods stem. Dat geldt niet alleen voor het predikantsleven, maar ook voor elk beroep. „God zegt iets, en ik als mens heb te doen wat God zegt. Gehoorzaam zijn is luisteren, zwijgen en horen. Zoals Samuël, die zei: „Spreek Heere, ik luister naar Uw stem.” Roeping gaat zo diep dat je weet wat God wil dat je moet gaan doen. Maar het gaat niet om resultaat. Wat de Heere doet, is om zo te zeggen Zijn zaak. Ik moet, dus ik zal gaan en geef me aan U over. Doet U maar met mij wat U wilt.”
De Heere volgen klinkt heel ingewikkeld, zegt ds. IJsselstein. „Maar eigenlijk is het heel gemakkelijk. Als God de opdracht geeft, voer je die met liefde in je hart uit.”
„Kunnen carrière maken en leven met God samengaan?” vraagt iemand uit de zaal. Ds. IJsselstein: „Planmatig werken of vooruitdenken is op zichzelf niet verkeerd. Maar God moet de belangrijkste plek in je leven hebben. Wat voor vooraanstaande plaats je in je leven wellicht krijgt: als je daar maar met God bent.”
Uit handen geven
Maartje Klijn, die zendingswerk in Indonesië gaat verrichten, las een column voor. Roeping betekende voor haar strijd: controle uit handen geven, haar veilige alledaagse bestaan de wacht aanzeggen en zich niet laten tegenhouden door praktische bezwaren. „God leert Zijn kinderen te sterven aan het leven, aan de eigen verwachtingen. Maar Hij baant ook de weg. Hij komt op Zijn roeping van jou terug, ook als je, zoals ik deed, het eerst een keer laat afweten.”
www.studentengg.nl/kringen/leiden